Wanneer ‘pakt’ een boek jou?
Dat ik graag boeken lees mag duidelijk zijn. En dat de meeste recensies op deze website positief zijn, is inmiddels ook wel duidelijk. Wij (het hele team van Boekrecensiesblog) zijn natuurlijk ook kritisch maar onze positieve recensies* komen voornamelijk omdat we vaak zelf de boeken kiezen die we willen lezen.
Een goed boek ‘pakt’ je meteen
Natuurlijk komt het ook wel eens voor dat ik een boek aan het lezen ben en er niet ‘in’ kom. Ik dwing mijzelf altijd om sowieso de eerste drie hoofdstukken te lezen, want sommige verhalen hebben even een aanloop nodig. Je moet de personages leren kennen, de sfeer gaan proeven en misschien moet je wel even wennen aan de schrijfstijl van de schrijver of schrijfster. Maar het liefst lees je natuurlijk van die boeken die je metéén enthousiast maken.
Wanneer ‘pakt’ een boek jou?
Ik vraag het mijzelf wel eens af hoe het toch komt dat het ene boek meteen al interessant is en naar meer smaakt en het andere boek zo tegenvalt…. Mijns inziens komt het voornamelijk door de volgende redenen:
1. Het boek begint met (te) veel personages
Ik vind het vaak lastig als een boek begint met veel namen van personages die je allemaal in een korte tijd moet leren kennen. Soms is niet duidelijk wie de hoofdpersoon is of de hoofdpersonen zijn. Als een boek over meerdere mensen gaat, is een langzame introductie van de verschillende personen beter te behappen door de lezer.
Soms gaat een boek juist over hele generaties, het zogenaamde ‘familie-epos’, zoals ‘Honderd jaar Eenzaamheid’ en ‘De onsterfelijken van Teheran’ , dat Noortje onlangs las. Het is dan wel handig als er een overzicht of een stamboom op de binnenflap staat. Vooral als de namen ook nog eens sterk op elkaar lijken…
2. Meerdere tijden en flashbacks
Onlangs las ik een boek waarin in het eerste hoofdstuk al vier tijden door elkaar heen liepen. Dat is lastig, vooral als dit niet duidelijk aangegeven staat. Natuurlijk kan een personage meteen al beginnen over herinneringen uit verschillende periodes in zijn of haar leven. Maar vaak is het niet prettig voor de lezer als er meteen al te veel verschillende tijden door elkaar heenlopen.
3. Meerdere verhaallijnen
Ditzelfde geldt voor verhaallijnen. Als er meerdere verhaallijnen door elkaar heen lopen is het even goed opletten om ‘in’ het boek te komen.
Vooral in thrillers is dit vaak het geval. Meerdere personages en levens worden beschreven, die op het eerste oog niets met elkaar te maken hebben, maar langzaam met elkaar worden verweven. Of alles komt pas samen aan het einde van het boek in een bloedstollende climax.
Maar meerdere verhaallijnen kunnen dus ook voor verwarring zorgen vooral als je de personages nog niet kent en nog geen flauw idee hebt waar het boek over gaat.
4. Waar gaat het boek eigenlijk over?
Wat ik zelf het meest storend vind is als ik na drie hoofdstukken nog steeds geen idee heb waar het boek over gaat, of over wie het gaat. Stug blijven doorlezen heeft dan vaak geen zin. Helaas.
5. Te veel dialogen
Als er in een boek continue met elkaar wordt gepraat, heb ik zelf vaak het idee dat ik beter naar een talkshow had kunnen kijken of een podcast had kunnen luisteren. Te veel dialogen stoot mij af in een boek.
6. De oh-zo belangrijke schrijfstijl
Last but not least: de schrijfstijl van de auteur… Smaken verschillen en de ene lezer vindt mooie, lange, literaire zinnen een genot om te lezen, de ander vindt misschien wel een schrijfstijl prettig die kort maar krachtig is. Voor mij is dit echt een belangrijk element waardoor ik heel enthousiast word of afhaak. Mooi, prettig en duidelijk schrijven is vakmanschap en maakt een boek tot een ‘gewoon’ boek of tot een memorabel boek.
Wanneer ‘pakt’ een boek jou?
Een boek ‘pakt’ mij als de eerste hoofdstukken duidelijk zijn, de personages mij meteen aanspreken en als ik nieuwsgierig word waar het verhaal naar toe gaat. En als ik meteen al denk: “Tjonge, tjonge, wat kan die schrijver of schrijfster mooie, lange en literaire zinnen schrijven”… of kort maar krachtig: respect!
Natuurlijk heeft iedereen zijn of haar eigen smaak wat betreft genres. Maar of je het nu over een thriller, een roman of non-fictie hebt, de eerste hoofdstukken zijn eigenlijk altijd allesbepalend of je door blijft lezen of dat je afhaakt. De titel van een boek, de cover, de beschrijving en de aanbevelingen van anderen op de omslag zijn belangrijk. Maar daarna ligt het toch echt aan de kunst van de schrijver of schrijfster of dit boek je gaat ‘pakken’ of niet.
Ik ben nieuwsgierig: wanneer ‘pakt’ een boek jou?
- de foto’s en linken naar andere recensies in deze blog zijn van boeken die ons zeker hebben ‘gepakt’ maar dat geldt voor bijna alle boeken op Boekrecensies Blog.