Het donker – Emma Haughton

‘Het donker ‘ is een thriller geschreven door de Engelse schrijfster Emma Haughton en vertaald door Jan Mellema. Op de cover staan termen als: nagelbijtend spannend, angstaanjagend en ijzingwekkend. Maar is dat ook zo? Het laatste in ieder geval wel.

Antarctica en de zomer

Tijdens een paar snikhete dagen besluit ik deze thriller te lezen. Ik heb een beetje afkoeling nodig en een verhaal dat zich afspeelt op Antarctica lijkt me ‘geestelijk verkoelend’. Dat is dit boek zeker. Net als in het boek ‘De dochter’ van Rosamund Lupton, wordt de intense kou zo goed beschreven dat je bijna begint te klappertanden. In ‘Het donker’ is er nog een element en niet zo verrassend gezien de keuze van de titel: het donker! Hoe donker kan het zijn? Héél donker! Op de Zuidpool gaat vanaf 21 maart de zon onder en blijft het donker tot 23 september. (Dat is nog eens een andere zomer…) Voeg bij de kou en het donker nog elementen toe zoals isolatie en een moord, en je hebt de perfecte ingrediënten voor een ijzingwekkende thriller.

Het verhaal ‘Het donker’

EHBO-arts Kate North komt aan in een VN-onderzoeksstation om een overleden arts Jean-Luc te vervangen. Ze heeft de baan aangenomen omdat ze afleiding en verandering van omgeving nodig heeft na een persoonlijk drama. Tijdens een woordenwisseling in de auto verloor zij de macht over het stuur. Haar verloofde heeft het auto-ongeluk niet overleefd.

Kate maakt kennis met de mensen op het onderzoekstation en komt er na verloop van tijd achter dat er meer aan de hand is rondom de dood haar voorganger dan haar is verteld. Ze besluit het te gaan onderzoeken.

Trauma

In het eerste deel van het verhaal is het duidelijk dat Kate zelf een groot probleem heeft. In flashbacks leren we over haar leven en het vreselijke ongeluk. Kate is nog lang niet hersteld en slikt medicijnen alsof het snoepjes zijn. Ze krijgt haar medicijngebruik niet onder controle en gaat door met medicijnen gebruiken als haar persoonlijke voorraad allang op is.

Spanning loopt op

De dagen en weken gaan voorbij en de spanning tussen de bemanning van het station neemt aanzienlijk toe. Dit komt doordat Jean-Luc op een akelige manier stierf tijdens een expeditie en er vragen zijn ten aanzien van de controle op zijn klimtouwen. Op een dag wordt er een tweede moord gepleegd. Althans, daarvan is Kate overtuigd gezien de sporen op het lichaam, maar de manager van het team het wil afdoen als ‘zelfmoord’.

Kate gaat verder met haar eigen onderzoek. Ze vindt steeds meer bewijzen dat de zaken met elkaar verbonden zijn tot het moment dat ze ‘kamerarrest’ krijgt van de manager wegens ‘onrust veroorzaken’ en doordat haar medicijnverslaving bekend is geworden. De stroom valt uit en gebeurtenissen vinden in een sneltreinvaart plaats. Kate doet een keizersnede bij een vrouw die placenta-loslating heeft en er wordt iemand neergestoken. De moordenaar is onder ons alleen niemand weet wie het is.

Whodunit?

Als lezer ervaar je deze thriller als een ‘whodunit’ en word je vaak op het verkeerde spoor gezet. Maar uiteindelijk begrijp je wel hoe de vork in de steel zit, wie de dader is en wat zijn motivatie is, en is het einde niet geheel een verrassing. Voor de lezer die goed heeft opgelet bij de introductie van alle teamleden in de eerste hoofdstukken, is het slechts een raadspelletje qua letters van de naam.

Het verhaal is gelukkig wel realistisch en is absoluut niet onwaarschijnlijk. Dat mensen dol draaien door een verstoord bio-ritme, ernstig slaapgebrek, en verslaving aan pijnstillers, is een bekend gegeven.

Aanrader?

Mijn nagels zitten er nog aan. Nagelbijtend spannend is het zeker niet. Het verhaal was sterker geweest als er meer ‘suspense’ was geweest en de lezer zelf zou moeten nadenken dan dat hij of zij het voorgekauwd krijgt middels Kate die continue alles analyseert. Daarbij is haar chronische onzekerheid een beetje te veel van het goede en vraag je je af hoe zij ooit een EHBO-arts is geworden.

De kracht van dit boek zit vooral in de beschrijving van de kou, het donker en het bijzondere leven op een onderzoekstation op Antarctica.

Nog meer ‘koele’ boeken: