Wikkelkind
Diane Busink werkt als gedragsdeskundige en schrijft levensverhalen. In Wikkelkind wordt een klein meisje gevonden dat niet wordt gemist. Het boek geeft een podium aan Johannes Vermeer, hekserij en gebeurtenissen in de 17e eeuw. Eerder al schreef Diane Busink een historische roman. Met ‘Wikkelkind’ heeft ze een mooi boek om aan haar werk toe te voegen.
Sterven
Mijn verhaal glijdt voorbij de grenzen van ruimte en tijd en blijft ergens zweven, tussen hemel en aarde, in de ziel van de wereld. Net zoals ikzelf dat heb gedaan, een eeuwigheid lang.
Geloof het.
Of niet.
‘Wikkelkind’ is het verhaal van een bijzondere vrouw. Ze zegt dat niemand weet wie hij was voor zijn geboorte. Niemand, behalve zij zelf. Maar wie is deze mysterieuze vrouw?
In ‘Wikkelkind’ staan vooral een hoop sterfgevallen centraal. En de naam Lidewij blijft terugkomen. Generatie na generatie worden ongelukkige meisjes Lidewij genoemd. Telkens weer hebben ze te maken met een nieuw sterfgeval, van moeders en van dochters. De sterfgevallen zijn tragisch omschreven door Diane Busink, en je blijft je afvragen wat dit alles met elkaar te maken gaat hebben.
Therapie
De drie paarden blijven in het spel van Aaf een belangrijke rol vervullen. Het witte paard is de doener, de ontdekker. Het bruine paard lijkt haar rust, vertrouwen en veiligheid te bieden. Het zwarte paard aanschouwt de activiteiten van de twee andere paarden en voegt zich na ieder spelcontact bij hen, maar houdt zich tijdens de sessie afzijdig.
Het boek speelt zich in twee tijdzones af. Het verleden en het heden. In het nu komt een meisje het bos uitgelopen, op blote voeten. Niemand weet wie het meisje is of waar ze vandaan komt. Ze praat niet, al is ze wel beleefd en vrolijk.
Er zijn geen kleine meisjes als vermist opgegeven en haar DNA komt niet in de database van de politie voor. Speltherapeut Noor gaat aan de slag met dit onbekende meisje.
Vermeer
Het melkmeisje. Het poppetje dat de stilte doorbrak. De gestileerde versie van het beroemde meisje op het schilderij van Johannes Vermeer.
Vreemd genoeg slaat het meisje bij de speltherapie pas aan op een legosetje van het melkmeisje, gebaseerd op het schilderij van Johannes Vermeer. Ze weet de naam van het melkmeisje te noemen en kent de naam Vermeer. Maar wat ze hier verder mee te maken heeft, dat is aan het team om uit te zoeken. Vooral Noor blijft zich vastbijten in deze zaak.
Leuk, met iets teveel mysterie
Daar waar de flinterdunne lijn is tussen moeder en kind, daar waar het leven wordt voortgestuwd, rondgepompt en doorgegeven, precies daar zal mijn energie zijn. Altijd. Eeuwig.
‘Wikkelkind’ begint met een heel sterk proloog. Meteen werd mijn interesse gewekt. Het boek bleef me ook vasthouden gedurende het verhaal. De verhaallijnen zitten goed in elkaar, al had ik moeite om er achter te komen in welke tijd een hoofdstuk begint. Het verhaal heeft iets mysterieus, want je komt er maar niet achter waar het meisje nou eigenlijk vandaan komt. Maar juist dat vond ik zo pakkend aan ‘Wikkelkind’.
Wel had ik graag een meer afrondend einde willen lezen. Ik bleef met veel vragen achter. Daardoor blijft de mysterieuze sfeer goed hangen, maar hou je echt van afgeronde verhalen? Dan is dit een boek iets meer een uitdaging.
Next Post
