Nog een laatste dag

De Amerikaanse auteur, musicus en journalist Mitch Albom schreef de roman ‘Nog een laatste dag’, dat vertaald is door Ellis Post Uiterweer. De oorspronkelijke titel is: ‘One more day’ en kwam uit in 2006. In 2021 kwam het E-book en het luisterboek uit. Is deze klassieker de moeite waard om (toch nog) te lezen of luisteren?

Mitch Albom

Sommige auteurs zijn zó (commercieel) succesvol dat er meteen een soort hype ontstaat. Astrid Habraken schreef al eerder over het fenomeen dat het niet altijd een voordeel is om prijswinnende boeken te schrijven omdat de lat voor de schrijver steeds hoger komt te liggen. En de verwachtingen van de lezer zijn hierdoor ook torenhoog.

Nog een laatste dag

Terug naar ‘Nog een laatste dag’. Het boek stond al jaren in mijn boekenkast stof te vangen. Toch maar eens lezen, dacht ik. Het leek me een leuk tussendoortje en niet zo diepzinnig of zwaar. Dat bleek te kloppen. Het leest als een trein en bespreekt moeilijke onderwerpen: drank, zelfmoord en een scheiding, op een luchtige manier. Het is niet humoristisch maar heeft een bepaalde stijl waardoor het gewoon erg leuk is om te lezen. Maar ja, dàt was dan ook wel te verwachten, want al komt de hype rondom Mitch Albom een beetje té gelikt over, hij heeft het succes zeker verdiend.

Toch nog een laatste dag?

Het verhaal gaat over een ex-basketballer Charley Benetto die besluit zichzelf van het leven te beroven. Hij is niet op de bruiloft van zijn dochter uitgenodigd en dat is de druppel die de emmer doet overlopen. Hij stapt in de auto en rijdt naar zijn geboortedorp. Daar beklimt hij de watertoren en neemt een duik naar beneden.

Over leven en overleven

Maar de zelfmoordpoging mislukt want even later wordt hij wakker. Hij strompelt naar zijn ouderlijke woning en treft daar zijn moeder in de keuken aan. Samen brengen zij de dag door. In flashbacks lezen we over het leven van Charley en alle problemen in zijn leven. Meerdere hoofdstukken zijn erg origineel ingedeeld in:

– de keren dat mijn moeder er voor mij was

– de keren dat ik er niet was voor mijn moeder.

Het spreekt voor zich dat het hier gaat om de relatie zoon-moeder die niet altijd even vlekkeloos verliep. Charly heeft veel spijt van zijn lompe gedrag richting zijn moeder. Hij verkoos zijn vader, die het gezin in de steek had gelaten, boven zijn moeder die moest roeien met de riemen die ze had. Hij zag als kind echter niet hoe zwaar het was voor zijn gescheiden moeder op twee kinderen alleen op te voeden en het hoofd boven water te houden.

Aanrader?

Het verhaal eindigt een beetje voorspelbaar want als alles is besproken, verdwijnt zijn moeder uit beeld en wordt Charly alsnog wakker in het hier en nu en pakt hij met beide handen de kans aan om toch iets van zijn leven te maken.

Of je nu naar de film kijkt, of het boek leest; het is heerlijke (Amerikaanse) entertainment en daar is niets mis mee. Verwacht echter niet van dit boek dat je diep onder de indruk zal zijn. Daar is het net even iets te gemakkelijk en gladjes voor.

Meer boeken die zijn verfilmd: