De kat die boeken wilde redden

24 maart 2022 Lysanne Krouwel

Na The travelling cat chronicles ging ik op zoek naar nog een kattenverhaal uit Japan. Eind deze maand komt de Franse vertaling van De kat die boeken wilde redden uit en dit is de perfecte gelegenheid om het boek te lezen.

Het verhaal van Arikawa was zo goed dat ik het verschillende keren heb gelezen… ga je er dan vanuit dat een ander (Japans) kattenverhaal ook steengoed is en je te hoge verwachtingen hebt? Ik denk dat dit bij mij is gebeurd. Stiekem had ik verwacht dat ook dit boek veel emoties zou brengen. Helaas was dit niet zo.

Het kattenverhaal

Laten we eerst beschrijven waar De kat die boeken wilde redden over gaat. Rintaro is een verlegen scholier die net zijn opa heeft verloren. Zijn opa had zijn eigen tweedehandsboekhandel genaamd Natsuki Boekhandel die Rintaro nu heeft geërfd. De jonge scholier komt in een dal terecht en gaat niet meer naar school. Hij verblijft in de boekhandel waar zijn opa zoveel liefde aangaf.

De kat die praat

Uit het niets komt er een kat opdagen en praat tegen Rintaro. De jongen denkt dat hij het zich verbeeld, verdriet doet veel met een mens. Maar het is echt waar: de kat praat en vertelt hem dat Rintaro hem moet helpen om boeken te redden van de ondergang. Er zijn vier doolhoven (missies) die Rintaro moet oplossen. Hierbij krijgt hij uiteindelijk hulp van de klassenvertegenwoordigster.

Verschil The travelling cat chronicles en De kat die boeken wilde redden

Ik had verwacht dat het verhaal richting Arikawa opging, maar dit gebeurde helaas niet. Ondanks dat Nana af en toe arrogant was in The travelling cat chronicles, was de kat in dit boek eerlijk gezet brutaal. En niet zo’n beetje ook. Het verhaal ging ook niet echt om de kat: hij kwam alleen even voorbij net voor alle doolhoven en heeft dus niet echt iets gedaan om de boeken te redden (dit was Rintaro).

Verschillende meningen

Ik snap dat het verhaal een waardevolle moraal heeft met betrekking tot verdriet en het verliezen van een dierbaar iemand en de liefde voor boeken (die ik echt deel). Maar alle missies waren niet zo moeilijk en eerlijk gezegd snapte ik zelf niet goed waarom ze er waren (te makkelijk, niet echt uitdagend). De meningen zijn erg verdeeld over het boek. De één zegt een lief en goed verhaal terwijl de andere zegt best wel saai verhaal en er was gewoon iets wat miste. Daarom vraag ik me af: is er iets wat we allemaal missen omdat Japans toch een heel andere cultuur is en misschien kunnen we niet alles goed beschrijven in het Nederlands/Frans (ik heb beide versies gelezen en bij beide dezelfde conclusie getrokken). Komt het omdat het Japans lastig te vertalen is? Speciale woorden/beschrijvingen van emoties die wij niet kennen?

Mooi beeld over boeken

Het verhaal geeft zeker een mooi beeld over boeken. Dus als je van boeken houdt, ga je dit echt waarderen. Misschien dat dit beter geschikt is voor een jonger publiek? Ik weet het niet. Ik vraag me af wat jullie van dit boek vinden.