9/11 – Alan Gratz

Iedereen weet nog wel wat er gebeurde op 9/11. De dodelijkste terroristische aanslag in de geschiedenis vond plaats in Amerika. Maar wat niet bij iedereen bekend is, is de impact van die gebeurtenis tot de dag van vandaag. Hoe zit het met de oorlog in Afghanistan? Wie weet nog waarom er gevochten wordt? En hoe voelt de nasleep van 9/11 voor een jonge Amerikaan, nu ruim 20 jaar later? Alan Gratz schrijft met 9/11 een pakkend, emotioneel en vooral kritisch boek over de impact van 9/11 en de ellende die daaruit voortkwam.

Brandon

Enerzijds wordt het boek beschreven vanuit Brandon. Hij is een negenjarige jongen die (toevallig) met zijn vader mee naar het werk gaat, in het World Trade Center. Door weer een toevalligheid is Brandon op een andere verdieping beland dan zijn vader, die op de bovenste verdieping in het restaurant werkt. Als het eerste vliegtuig hun toren raakt, lukt het Brandon niet meer om bij zijn vader te komen.

Reshmina

Reshmina keek haar broer vol afschuw aan. Wist hij dat de taliban een aanslag wilden plegen? Wisten de mensen in het dorp hiervan?

Anderzijds wordt een verhaal verteld over Reshmina, een elfjarig meisje die opgroeit in Afghanistan, 18 jaar na de aanslag op Amerika. In Afghanistan heerst oorlog tussen de Taliban en de Amerikanen. De Afghaanse bevolking zit als ratten in de val. Kiezen ze voor de Taliban, dan zijn ze in oorlog met Amerika. Kiezen ze voor Amerika, dan zijn ze in oorlog met de Taliban. Wat de meeste mensen proberen, is zo rustig mogelijk door gaan met het leven en opbouwen wat kapot is.

Korte hoofdstukken

9/11 is geschreven voor kinderen tussen 12 en 15 jaar. Ondanks het heftige onderwerp is dit boek zeer geschikt voor deze leeftijd. Alan Gratz schrijft in korte hoofdstukken, afwisselend tussen Brandon en Reshmina. Dit zorgt ervoor dat het boek lekker snel weg leest en nooit verveelt. Spanning na spanning wordt gecreëerd. Ook de leeftijden van de hoofdpersonen in dit boek werken mee aan de verbinding met de jonge lezers.

Kritisch

We zijn nu hier want wij zijn hier
omdat we hier toch zijn
we zijn nu hier want
Wij zijn hier omdat
we hier toch zijn.

Alan Gratz staat er om bekend dat hij kritisch durft te zijn in zijn boeken. Zo ook in dit boek. Waar Amerikanen nog wel eens beschuldigd kunnen worden van grootheidswaanzin en ongepaste trots op hun eigen land, blijkt Gratz veel objectiever naar zijn land te kunnen kijken. Zo komt bijvoorbeeld het vraagstuk naar boven: waarom zijn de Amerikanen, 18 jaar later, nog steeds in Afghanistan? Als blijkt dat zelfs de militairen het niet eens weten, zet het de lezer wel aan het denken.

Ik denk dat de boeken van Alan Gratz heel goed binnen geschiedenislessen van de middelbare school passen. Gratz schrijft niet alleen over Amerika, maar bijvoorbeeld ook over de Tweede Wereldoorlog en vluchtelingen van alle tijden. Elk boek weet hij weer zo te schrijven dat kinderen zich kunnen identificeren met de hoofdpersonen, wat het onderwerp veel dichterbij brengt dan een geschiedenisboek ooit kan doen.

Meer, min of meer educatieve jeugdboeken: