Witkind – Merel Disselkoen

Wat doe je als je voor je verlangen naar liefde, vrijheid en avontuur de hoogste prijs moet betalen?’

Verlangen naar Afrika

In de ogen van een buitenstaander heeft Mia Zomer het goed voor elkaar. Zelf is ze succesvol natuurfotografe, en reist daarvoor de hele wereld over. Haar man Quint vliegt als piloot eveneens de wereld over, en een promotie ligt voor hem binnen handbereik. Samen met hun vierjarige dochter Coco wonen ze in een prachtige, ruime woning, en geldzorgen kennen ze niet.

En toch wringt het bij Mia, want juist met dit leven wat ze in Nederland leiden heeft ze moeite, ook vanwege de afstand die dit tussen haar en haar man veroorzaakt. Tijdens de fotoreportages die ze in Afrika heeft gemaakt heeft ze ervaren hoe het leven ook kan zijn, ver weg van alle luxe, waar ze het gevoel heeft echt te leven. Ze verlangt er dan ook naar om haar huidige leven achter zich te laten en met haar gezin door Afrika te gaan reizen. Niet alleen om zichzelf opnieuw uit te vinden en om haar dochter te kunnen laten zien wat het Afrikaanse continent te bieden heeft, maar ook in de hoop om zo het vuur in haar relatie weer terug te brengen.

Laten we door Afrika reizen, écht leven en daarmee de luxe waarin we leven achter ons laten. Herinneringen voor later maken met ons meisje, alle dagen opnieuw. Ik wil de Afrikaanse wilde honden zien en hun territorium ontdekken. We schakelen onze telefoons maandenlang uit, doen gekke dingen en beleven gevaarlijke avonturen. Ik wil Coco en onszelf nieuwe geuren laten proeven en mensen ontmoeten die niet zullen vragen welk beroep we hebben, maar die geïnteresseerd zijn in wie we echt zíjn. Doen waar we van dromen, Quint.’

Een compromis

Deze wens van Mia stuit tegen veel weerstand bij haar man, die juist uitkijkt naar zijn voor handen zijnde promotie. Maar tijdens enkele diepgaande gesprekken tussen de twee begint ook Quint in te zien dat hun leven zoals het nu is ‘prima’ is, maar ook niet meer dan dat. Uiteindelijk komen ze tot het compromis dat Quint zijn promotie een paar maanden laat opschorten, zodat er tijd vrijkomt om ook Mia haar diep gekoesterde wens uit te laten komen. Als alles geregeld is vertrekt het gezin dan ook naar Botswana, om daar een paar maanden met een auto met daktent rond te reizen, de wildernis te ontdekken en hopelijk ook de Afrikaanse wilde honden tegen te komen.

Witkind

Mia heeft voorafgaand aan de reis contact gezocht met goede vriend Thembe, op wiens hulp ze tijdens hun verblijf in Botswana kunnen rekenen. De reis die ze gaan maken is niet zonder risico, dus de hulp en kennis van een local is altijd welkom. Als ze in Botswana aankomen blijkt er namelijk het gerucht rond te gaan dat er organisaties in het land actief zijn die het hebben gemunt op ‘witkinderen’; jonge, blanke kinderen die worden ontvoerd, en voor wie op de zwarte markt door Aziaten veel geld wordt geboden. De vierjarige Coco valt daarmee precies in de doelgroep van deze bendes. Met deze wetenschap in hun achterhoofd houden Mia en Quint hun dochter dan ook extra goed in de gaten, en ze verliezen haar nooit uit hun oog. Maar net als de drie het gezinsgeluk lijken te hervinden, verdwijnt dochter Coco alsnog plotseling in de bush…

Debuut

‘Witkind’ is het debuut van Merel van Disselkoen, schrijfster van reisblogs voor Talisman travel design en gastredacteur voor SALT Magazine. De inspiratie voor ‘Witkind’ heeft zij opgedaan tijdens een risicovolle en avontuurlijke reis met haar man en hun jonge kinderen door de wildernis van Botswana, waarmee zij, tegen het advies van anderen in, hun droom achterna gingen. Daarnaast heeft zij ook lange tijd in Afrika gewerkt en gewoond, waar zij haar hart verloor aan de mensen en de wildernis die het continent rijk is.

Witkind – Indrukwekkende reisroman

De liefde voor het Afrikaanse continent spat al vanaf het eerste hoofdstuk van de bladzijden af. Disselkoen beschrijft op een prachtige manier niet alleen het landschap, maar ook de Afrikaanse cultuur, en wakkert daarmee in mij als lezer ook een nieuwsgierigheid naar dit continent aan.


Daarnaast zijn ook de personages en hun emoties goed uitgewerkt en van voldoende diepte voorzien. De twee tegenpolen in Mia en Quint die elkaar tijdens hun reis toch weten te vinden geeft je als lezer echt een feelgood gevoel, totdat dochter Coco verdwijnt en dit daarmee de nodige spanning in het boek brengt. Hoewel het einde niet helemaal onvoorspelbaar is, was ik toch dusdanig benieuwd naar de ontknoping dat ik de laatste hoofdstukken in één zit heb uitgelezen. Ik kan dan ook niet anders dan concluderen dat Merel Disselkoen met ‘Witkind’ een indrukwekkende reisroman over de liefde voor Afrika op papier heeft gezet, waarmee ze laat zien dat het achterlaten van de gebaande paden je dichter bij jezelf en bij je gezin kan brengen.

Nog meer mooie reisromans: