Als je je pup niet leuk vindt..

12 mei 2022 Selina Jansen

Na jaren verlangd te hebben naar een hond is het eindelijk zover. Heidewachtel pup Nova doet haar intrede in het gezin van de schrijfster. Angelique Dekker beschrijft in ‘Nova’ het hele proces, van wens naar het uiteindelijk mee naar huis nemen van hun droomhond. Het pakt echter anders uit dan verwacht.

Pup

Onze heidewachtel Cora is gisteren bevallen van zeven prachtige pups, zes dames en één heer.

Met dit bericht verandert het leven van Angelique Dekker en haar gezin. Terugdenkend aan haar eigen hond van vroeger, lijkt een pup de perfecte aanvulling van het gezin. De naam wordt gekozen, ze kopen alvast alle benodigdheden en gaan kijken bij het nest. Bij het zien van de kleine hondjes smelten ze meteen. Over een paar weekjes nemen ze Nova mee naar huis.

Mee naar huis

Onhandig frutselen we met het halsbandje. Nova wriemelt in Tjeerds armen. Ze wil rennen, niet vastgehouden worden.

De reis naar huis, in de auto, is erg onrustig. Het is vast erg moeilijk voor een pup om haar familie achter te laten. Eenmaal thuis wordt het helaas niet beter. Nova blijkt een onrustige, bijterige hond. Aan de riem lopen wil ze niet en vooral zoon Tjeerd is slachtoffer van de scherpe puppytandjes.

Cursus

We moeten haar een beloningswoord aan gaan leren. Kies maar ‘yes’ of ‘top’. We gaan voor ‘top’. Nova vindt het prachtig, want ze krijgt telkens snoepjes.

Er volgt een reeks van cursussen, dierenartsen, tactieken, theorieën en goedbedoelde adviezen. Niks lijkt te werken voor drukke Nova. Ondanks alles is het gezin dol op Nova en zelfs als de diagnose ADHD wordt geopperd zijn ze vastberaden: Nova blijft.

Nova

Dat we Nova houden staat inmiddels als een paal boven water. Het is een gek exemplaar, die hond van ons. Anders dan andere, maar zo lief en grappig.

In ‘Nova’ lees je over de moeilijke weg die Angelique en haar gezin volgen in een poging om van Nova hun ideale hond te maken. Het gezin raakt erg aan Nova gehecht, waardoor ik als lezer aan het wachten was op de oplossing, het happy end. Een kleine spoiler: het einde is totaal niet wat je verwacht. Dit vond ik zelf wel jammer. Natuurlijk moet het verhaal geschreven worden zoals het is gebeurd, maar toch vond ik het einde jammer. Het boek leest als een dagboek. Er zijn geen gebeurtenissen die er echt uitspringen. Toch wil je als lezer weten hoe het verhaal afloopt. Komt alles goed? Gaat het gezin de gebruiksaanwijzing van Nova vinden? Stiekem heb ik Nova wel een beetje in mijn hart gesloten.