Uit water en bloed
Jesse Goessens is een schrijver van Belgische afkomst die graag spannende verhalen vertelt. Uit dit gegeven is het boek ‘Uit water en bloed’ voortgekomen. Het is een verhaal dat vertelt over drie generaties vrouwen, die elk hun eigen geheim meedragen. Als de geheimen aan het licht komen en visioenen zich openbaren, probeert een jonge vrouw de keten van ongeluk te doorbreken.
Drie bomen
De cover van het boek, bestaand uit drie bomen, sprak me meteen aan. Eén boom is blauw, de ander rood en de derde is dood. Mijn eerste gedachte was: dit moet toch wel een spannend boek zijn. Door het boek heen bladerend viel me op dat het boek net iets te gemakkelijk vouwt en dat de bladzijden erg dun zijn. Maar toch had ik veel zin om het boek te gaan lezen. Want waar staan deze drie bomen nou voor? En waarom is er één boom dood?
’40, ’70 en ‘90
Ik het boek komen drie hoofdpersonages voor: Anna uit 1945, Anita uit de jaren ’70 en Alex uit 1995. Alle drie dragen ze een groot geheim met zich mee. De één gaat alleen anders met dit geheim om dan de ander. Jesse Goessens weet je goed mee te nemen in de levens van deze drie vrouwen. Hoewel er jaren tussen zitten, leg je gemakkelijk de link tussen deze drie. Het verhaal is daardoor goed te volgen.
Visioenen
Wat het boek een extra interessant tintje geeft is dat twee van de drie vrouwen, moeder en dochter, dezelfde visioenen blijken te hebben. Iemand komt ze waarschuwen, of komt het visioen hun lot voorspellen? Ik vond de visioenen wel een leuk psychologisch tintje aan het verhaal geven. Helaas was voor mij bij de ontknoping niet helemaal duidelijk wat voor nut de visioenen hadden. Ik had een duidelijke link verwacht tussen de gebeurtenissen en de visioenen, maar dit mistte voor mij toch wel.
Spannend of vreemd
‘Uit water en bloed’ is een thriller van Phoenix Books. Na de achterkant te hebben gelezen maakte ik me klaar voor een spannend avontuur. Hoewel het verhaal alles behalve spannend was, wilde ik wel heel graag weten hoe het verder ging. Het verhaal bleef me vasthouden. Het laatste hoofdstuk vond ik nogal bijzonder. Ik had het gevoel dat de schrijver dit hoofdstuk nodig had om nog eens duidelijk uit te leggen wat zijn verborgen boodschappen in het boek waren. Ik had liever gezien dat de schrijver wat extra aandacht aan het verhaal had besteed, zodat ook deze verborgen boodschappen duidelijk waren zonder verdere uitleg.
Al met al dus een boek met een interessant verhaal en spannende onderdelen die net niet de thriller vormen die Jesse Goessens waarschijnlijk voor ogen had. Kleine spoiler: het einde van de auteur (lees het boek om dit te volgen) maakte alle verborgen boodschappen in het verhaal compleet. Dit vond ik een erg leuke en onverwachte vondst van de schrijver.
Previous Post
