Terugkeer naar het bloemeneiland

Tabea Bach schrijft met ‘Terugkeer naar het bloemeneiland’ haar derde en laatste boek van deze reeks. Eerder recenseerde ik over deel een Winterliefde-op-het-bloemeneiland. Is dit laatste deel ook de moeite waard om te lezen? Lees snel verder en kom erachter!

Sylvia en haar Camelia’s, een terugblik

Sylvia was in haar eerdere leven een echte carrieretijger en heeft steeds meer vraagtekens bij dit leven en haar echtgenoot. Totdat ze een erfenis krijgt van haar tante: het bloemeneiland voor de kust van Bretagne. Of zij de Camelia’s die daar bloeien een nieuw leven kan geven, vooral met haar achtergrond, weet ze vast wat nodig is om hier een succes van te maken. In deel een staat dit centraal en gooit Sylvia haar leven om en dit blijkt voor haar de beste beslissing te zijn.

Als lezer is het heel prettig om even terug in de tijd te gaan en te weten wat er eerder speelde. Mocht je alleen interesse hebben in deel drie, is het geen must om de eerdere delen eerst te lezen. Zelf heb ik deel twee niet gelezen en om een boek te lezen middels een sprongetje in de tijd is ook een leuke gewaarwording en mogelijk in deze serie!

Onstuimig Bretagne

Sylvia heeft haar leven op het Camelia eiland goed op de rit. De toeristen weten het bloemeiland allemaal te vinden, dankzij Sylvia die het eiland nieuw leven heeft ingeblazen. Sylvia is inmiddels getrouwd met de Bretonse Maël en ze verwachten hun vurig gewenste eerste kind. Denk je net alles goed voor elkaar te hebben, voltrekt zich het ene drama na het andere drama en dit passeert het pad van het bloemeneiland. De moeder van Maël heeft hulp nodig en ondanks dat er geen band meer is tussen Maël en zijn moeder voelt hij zich verplicht om naar haar toe te gaan op het vaste land. Bretagne is nogal onvoorspelbaar qua weer en de storm die hevig losbarst over het bloemeneiland zorgt voor een vernietiging van een deel van het bloemeneiland. Sylvia probeert met 37 weken zwangerschap te redden wat er te redden valt. Ze valt en wordt wakker met een baby in haar armen op het vaste land, zonder Maël.

Overleven op het bloemeneiland

Sylvia weet niet wat haar overkomt bij terugkeer op het bloemeneiland, valt dit nog te redden? Maël lijkt drukker bezig te zijn met zijn moeder dan met het eiland en zijn nieuwe gezin. Binnen een nacht is het leven voor de kust van Bretagne veranderd en niet positief. In deel twee van deze reeks bleek Maël een zoon te hebben uit een eerdere relatie. De vermogende Chloë en moeder van zijn zoon blijkt meer te zijn dan alleen een bitch en biedt haar hulp aan. Zitten de bewoners van het eiland hier wel op te wachten of hebben ze geen andere keus? Sylvia doet alles wat in haar macht valt om het eiland te redden, maar helaas wil geen enkele bank het risico lopen om hier geld in te steken en Sylvia heeft zich zowel zakelijk als privé nog nooit zo machteloos gevoeld.

Eind goed al goed?

Lukt het Sylvia om het bloemeneiland te redden en is dit toch niet het laatste deel van deze reeks? Er zal altijd wel weer iets gebeuren, Bretagne is nogal onstuimig. Het bloemeneiland heeft Sylvia harder nodig dan normaal en de stappen die zij neemt, passen bij haar eerdere leven, wat positief uitpakt. Heeft Maël de tijd en rust gevonden om te genieten van zijn gezin en hoe past Chloë hierin? Niet alles is uiteraard ‘eind goed, al goed’, ook niet in een roman.

Deel een pakte mij meer dan deel drie, ook al heeft deel drie een goed en afwisselend verhaal. Ik vond het soms wat langdradig. Dit herkende ik niet vanuit deel een, welke vlotter geschreven was. Gelukkig herpakte het verhaal zich en nam iets toch een andere wending aan dan ik verwachtte, waardoor ik wel verder wilde lezen.

Waar ik mij aan stoorde waren de vele verkleinwoorden in de tekst. Dit maakte het nogal te zoetsappig en herhaalde zich frequent. Ondanks deze kanttekeningen, las het prettig weg en is het een prima boek om mee te nemen op vakantie of voor tussendoor. Je kunt het boek prima even weg leggen en vervolgens het verhaal weer oppakken.

Op boekrecensiesblog meer lezen uit dit genre?