‘Mijn allerliefste schat’ is rauw, hard én mooi
“Mijn allerliefste schat’ is geschreven door Gabriel Tallent en werd beschreven door de pers als ‘literaire hit van 2018’. Ik had nog niet eerder van dit boek gehoord en verbaasde mij over de vele negatieve recensies. “Hoe kan een boek dan zo bejubeld worden door de pers?”, vroeg ik mij af.
‘De roman waar iedereen het over heeft.’ – The Guardian
‘De nieuwe literaire heldin van onze generatie.’ – Harper’s Bazaar
Een – totaal – ander milieu
Net zoals velen van ons smullen van boeken, series en films over de ‘The rich and the famous’ , zullen velen ook verhalen over de absolute ‘low-lives’ leuk vinden. Dit komt vooral omdat het leven van mensen in een ander milieu tot de verbeelding spreekt aangezien het zo ver van jouw eigen leven af staat.
‘Rednecks’ of ‘Hillbillys’
Hillbillys zijn in. Kijk maar op Netflix en je komt diverse films en series tegen zoals Hillbilly Elegy. Het leven van de onderklasse in Amerika spreekt mij zelf niet zo aan en ik heb mijn portie boeken al gehad van Cormac McCarthy. In ‘God’s kind’ en ‘Angel’ beschrijft deze auteur het leven van de onderklasse zo realistisch en genadeloos hard, dat je als lezer verbaasd achterblijft. We praten niet over historische romans maar over de tijden waarin we nu leven en dat maakt het extra schokkend.
Maar toch waren deze boeken waardevol, want failliet gaan, wonen in een trailer-park of eindigen in de goot is niet altijd de schuld van het individu maar kan ook aantonen dat een samenleving niets geeft om het (verrotte) systeem en de zorg voor haar medemens.
Mijn allerliefste schat
Zo ook het boek van Gabriel Tallent. De waarschuwing op de cover door de New York Times klopt als een bus. Je zult als lezer dit boek vaak wegleggen en weer oppakken en doorlezen. Van de New York Times krijgt het boek vier sterren, dat is niet niks! Daarom besloot ik het toch te gaan lezen.
Geen gewone opvoeding…
Het verhaal gaat over de veertienjarige Turtle Alveston en wordt in chronologische volgorde verteld. Turtle (haar echte naam is Julia), is een jong meisje dat bij haar vader Martin opgroeit. Hun relatie is gewelddadig en seksueel. Samen met Martin woont zij in een vervallen huis in de bergen nabij een dorp waar ze af en toe nog naar school gaat. Haar opa woont in een stacaravan op het terrein. Voor de rest zijn ze op elkaar aangewezen en houden ze zich voornamelijk bezig met wapens en ‘overleven’.
Bootcamp en liefde
Martin voedt zijn dochter op een manier op waar Kamp van Koningsbrugge niets bij is. Hij leert haar alles over wapens en survival-trainingen. Turtle is een expert en natuurtalent. Martin houdt (te) veel van Turtle en zij beseft niet dat hun relatie abnormaal is. Maar het kán gewoon niet goed gaan en die spanning voel je als lezer na iedere pagina groter worden.
Vooral als Turtle twee jongens leert kennen tijdens haar zwerftocht door de bossen. De jongens zijn verdwaald en Turtle brengt hen weer veilig naar huis. Martin is jaloers op de vriendschap die is ontstaan tussen Turtle en de jongens. En als opa sterft, Martin op een dag verdwijnt en na een tijdje terug komt met een jong verwaarloosd kind, ontstaat er een bittere strijd tussen Turtle en Martin. Deze strijd is zó spannend dat dit boek wat mij betreft ook in de categorie ‘thrillers’ past.
Is ‘mijn allerliefste schat’ literatuur of een vulgair boek?
Maar wat is dan de literaire meerwaarde? Die ligt, wat mij betreft, voornamelijk in de realistische rauwheid van dit verhaal, de prachtige natuurbeschrijvingen, de filosofie over het leven en de verdieping en ontwikkeling van de karakters. Het boek is mooi geschreven en vele alinea’s verdienen het om nog eens gelezen te worden.
Gevloek en gescheld is er helaas ook in overvloed maar het past in het verhaal waar de mensen niet bepaald zachtzinnig met elkaar omgaan.
Het einde laat geen mens onberoerd. Turtle is een survivor en er zijn gelukkig nog meer mensen in het verhaal die voor elkaar klaar staan in tijden van nood. Het verhaal is er één die je niet snel zult vergeten en het leert je tevens een lesje: alert zijn voor misbruik en geweld tegen kinderen. (Ook al speelt dit verhaal zich af op een ander continent en in een milieu dat voor de meesten onbegrijpelijk is. )
Ik vind het boek een aanrader maar een waarschuwing is op zijn plaats: het is geen feel-good roman, niet geschikt voor tere zieltjes of voor slachtoffers van geweld en incest.
Amerika; maar dan anders:
Cormac McCarthy is een bijzondere cult-schrijver die in al zijn boeken een andere kant van Amerika (of de mens in het algemeen?) laat zien dan we gewend zijn. De kant die je eigenlijk liever niet wil lezen. Toch kan ik zijn boeken aanraden, omdat de waarheid soms bikkelhard maar ook verhelderend kan zijn.