Het huis zonder einde
Nog niet eerder las ik een jeugdhorror. ‘Het huis zonder einde’ van Daniëlle Bakhuis werd mijn vuurdoop. En wat voor één! Ik las dit boek in één nacht uit. Deze nacht kon ik niet slapen, wat overigens niks met het boek te maken had, en dus had ik hem zo uit. Maar of het nou zo slim was om een horrorboek midden in de nacht te lezen?
Halloween
Het feestje is eigenlijk het Halloweenfeest midden in het Woud van Westerdam. Halverwege september hoor je de eerste verhalen al gonzen op school. Iedereen lijkt wel iemand te kennen die er dat jaar ervoor was. Het schijnt zo doodeng te zijn dat mensen daarna nachtenlang niet kunnen slapen.
Iedereen in Westerdam weet het: kom niet in het Woud als het donker is! Maar met Halloween krijgen Samira en haar vrienden een kans om in het verlaten landhuis in het Woud te kijken. Ze zijn nieuwsgierig genoeg om over hun angst heen te stappen. Maar of dat nou wel zo’n goed idee is…
15 minuten
Dus bij dezen raad ik je aan niet langer dan een kwartier per keer in dit boek door te brengen. Leg het daarna aan de kant: gun jezelf die pauze. Een lastige opgave, ik weet het. Want eenmaal begonnen aan dit verhaal, was er ook voor mij geen weg meer terug.
Het feest lijkt op het eerste oog een saai kinderfeest te zijn. Tot er wordt aangemoedigd om spookverhalen te vertellen. Hier beginnen de rillingen al over Samira’s rug te lopen.
Uiteindelijk begint waar iedereen op heeft gewacht: ze mogen het landhuis in. Maar eerst worden ze gewaarschuwd: wie te lang in Het huis zonder einde blijft, gaat dingen zien die er niet zijn. En dus mag iedereen maar 15 minuten in het langhuis blijven, geen minuut langer.
Psychologisch spelletje
‘In De Waard worden mensen gedwongen geplaatst, maar wanneer ze eenmaal gezond zijn verklaard, zijn ze vrij om te gaan. In Het huis zonder einde is het precies andersom: je gaat er uit vrije wil heen, maar daarna ben je gedwongen er voor altijd te blijven.’
Alle aanwezige kinderen komen net zo vrolijk het huis uit als ze erin zijn gegaan. Maar dan is als laatste Samira aan de beurt. Het huis zonder einde heeft 7 deuren waar ze doorheen moet. Na elke deur wordt ze geconfronteerd met één van haar angsten. Zal zij op tijd het huis uit komen? Of zal, zoals het kleine meisje met de zwarte holle ogen zegt, het huis voor altijd bij haar blijven?
Serieus spannend
Een naar, koud gevoel strijkt langs mijn nek, en nu echt. In gedachten hoor ik meteen weer de stem van mijn oma. Loopt er een geest door je heen, liefje?
Wat ik niet had verwacht met een jeugdboek, is dat ik hem echt spannend zou vinden. maar Daniëlle Bakhuis schrijft absoluut niet voor bange zieltjes. Stoere tieners zullen er zeker wel van houden. Misschien hielp het ook niet mee dat ik het boek midden in de nacht las, maar regelmatig liepen er rillingen over mijn rug. Wie echt wil griezelen, moet Daniëlle Bakhuis zeker een kans geven. ‘Clownsnacht’ is een boek waar in ‘het huis zonder einde’ ook een paar keer naar gerefereerd wordt. Deze jeugdhorror heb ik dus ook meteen geprobeerd. Het was nog erger dan ‘het huis zonder einde’. Maar ook zeker de moeite waard als je van griezelen houdt. Je bent toch niet bang?
Previous Post
