Verity

Terwijl de jeugd lyrisch is over de boeken van Colleen Hoover, moest ik toegeven dat ik nog geen boeken van haar had gelezen. Tot nu! De cover van ‘Verity’ is werkelijk prachtig, maar ook een beetje nietszeggend. Verity betekent Waarheid, wat meteen de titel is van de Nederlandse versie van dit indrukwekkende boek. Ik verwachtte een spannend, laagdrempelig boekje. Maar ik kreeg meer dan dat. Mijn eerste reactie, toen ik het boek uit had, was: wat een zieke geest. En dat is een groot compliment voor Colleen Hoover!

Spanning

I hear the crack of his skull before the spattering of blood reaches me. I gas pand take a quick step back onto the sidewalk. One of my heels doesn’t clear the curb, so I grip the pole of a No Parking sign to steady myself.
The man was in grond ot me a matter of seconds ago.

‘Verity’ begint met bovenstaande quote. Meteen zat ik op het puntje van mijn stoel.
Lowen Ashleigh is een auteur met veel pech in haar leven. Op een ochtend heeft ze zoveel pech dat vlak voor haar neus een man wordt overreden door een vrachtwagen. Lowen zit onder het bloed en is in shock. Gelukkig is er een vriendelijke voorbijganger die zich over haar ontfermd. Lowen weet dan nog niet dat deze voorbijganger een grote rol in haar leven zal gaan spelen.

Verity

What you read will taste so bad at times, you’ll want to spit it out, but you’ll swallow these words and they will become part of you, part of your gut, and you will hurt because of them.
Yet… even with my generous warning… you’re going to continue to ingest my words, because here you are.
Human.
Curious.
Carry on.

Via haar uitgever krijgt Lowen een contract aangeboden om de laatste boeken te schrijven van bestsellerauteur Verity Crawford. Verity kan ze zelf niet meer schrijven na een ernstig auto-ongeluk. Om zich beter te verdiepen in het werk van Verity, verblijft Lowen een paar dagen in het Crawford-huis. Meteen bij aankomst voelt ze zich al niet prettig in het grote huis, waar dingen gebeuren die niet te verklaren zijn.

Geen spookverhaal

Oh, my God. I double over in my chair, clutching my stomach. “Please…please…” I say out loud. Though I don’t know why or to whom I’m saying it.
I need to get out of this house. I feel like I can’t breathe. I should go sit outside and attempt to clear my head of everything I just read.

Hoewel het soms wel even zo lijkt, is Verity geen spookverhaal. Wel had ik regelmatig rillingen over mijn rug lopen.
Lowen vindt in de werkkamer van Verity een onafgemaakte autobiografie. Ze heet het manuscript niet nodig voor het schrijven van haar boeken, maar kan haar nieuwsgierigheid toch niet bedwingen. Lowen begint te lezen.
Hoe meer ze te weten komt over het leven van Verity en haar gezin, hoe vreemdere dingen er gebeuren in huis. Maar klopt dat eigenlijk wel? En is Lowen zelf nog wel veilig?

Verrassend goed

I slide the manuscript onto the couch next to me, and I stare at it. I have so many questions about Verity. Questions I can’t ask her and questions Jeremy probably doesn’t feel like answering.

Ik wist niet heel goed wat voor boek ik moest verwachten en achteraf weet ik ook niet zo goed onder welk genre ik zelf dit boek zou plaatsen. Dat hij spannend is, dat is zeker. En zoals ik eerder al zei: maak je klaar voor een zieke geest.

Om te eindigen wil ik jullie nog een geheime tip meegeven: Als je de mogelijkheid hebt, luister dan het laatste hoofdstuk van het luisterboek ‘Verity’. Dit is een extra hoofdstuk wat niet in het boek staat gedrukt. En met dit hoofdstuk kun je nog even verder huiveren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *