De crèche
De crèche is een meeslepend en ontroerend verhaal over kinderverzorgster Betty. Over moedig zijn, de hoop blijven houden en samen sterker staan. Een verhaal dat gelezen moet worden.
Wanneer de nazi’s steeds meer macht krijgen, wordt het leven van de 17-jarige Betty en alle andere Joden steeds beangstigender. Eerst moeten ze een persoonsbewijs hebben, dan mogen Joden niet meer trouwen met niet-Joden, daarna mogen ze geen meubels verkopen uit hun eigen inboedel… De nazi’s pakken alles van ze af. Hun spullen, hun familie, hun vrienden… tot er niets meer over is.
Betty’s verhaal
De crèche volgt het verhaal van Betty, een vrolijke, gekke en naïeve meid. Ze werkt als kinderverzorgster in de crèche van Henriëtte Pimentel, die een heel systeem heeft opgebouwd om kinderen uit de crèche te kunnen redden. In het begin heeft Betty niet echt door wat er allemaal afspeelt. Ze weet dat er dingen gebeuren die niet horen te gebeuren, maar ze kan er de vinger niet op leggen. Haar naïviteit zorgt ervoor dat ze misschien niet alles volgt, maar ook dat ze erg moedig is. Haar wil om te overleven en de kinderen te helpen (zelfs als ze niet weet hoe of niet meer kan doen dat ze al doet), het is bewonderenswaardig.
Stukjes uit een dagboek
Elke dag verandert de situatie in Amsterdam en Nederland en dit lezen we aan het begin van elk kort hoofdstuk, zoals een stukje uit een dagboek. Als je denkt dat het niet erger kan, komt er weer iets bij. En ja, we weten wat er in de Tweede Wereldoorlog is gebeurd, maar toch elke keer als je een verhaal zoals deze leest, denk je dat het niet mogelijk is. Het breekt je hart gewoon.
Verzetsstrijders
Langzaam ontdekken we samen met Betty het verzet. Hoe iedereen helpt om kinderen weg te smokkelen zonder dat de nazi’s het doorhebben, de twijfels of je de goede persoon vertrouwt en de keuze over welk kind je kiest om te overleven.
Van de kinderen blijf je af! Die kunnen er niks aan doen wat de volwassenen allemaal uithalen.
Betty
Waargebeurd verhaal
De crèche is gebaseerd op bestaande mensen en ware gebeurtenissen. Op het eind heeft Van Rijn ook nog een stukje geschreven over Betty en de rest van de personen die vermeld worden in het boek (dit waardeer ik altijd heel erg in een boek, dus dank hiervoor!). Het verhaal is vlot geschreven vanuit het standpunt van Betty en je leeft hierdoor erg met haar mee. Ik vond dit werkelijk een goed, meelevend, ontroerend en moedig verhaal dat ik in één dag heb gelezen.