De grote tuin – Lola Randl
‘De grote tuin‘ is een roman, geschreven door de Duitse schrijfster en filmmaakster Lola Randl en vertaald door Goverdien Hauth-Grubben. De roman gaat over Lola zelf, en zou dus ook een auto-biografie kunnen worden genoemd. Het gaat echter maar over een kleine periode uit haar leven. De periode waarin ze onlangs van de stad (Berlijn) naar het platteland is verhuist en haar leven opnieuw vorm geeft.
De grote tuin
De roman zet je qua cover een beetje op een verkeerde been. Het ziet eruit alsof het een tuinboek is met instructies en tips. Dat IS het ook, maar het is nog veel meer. Het boek gaat over het leven van Lola binnen de context van een klein dorp in de regio Brandenburg ( Duitsland), over tuinieren, over relaties en er zit veel filosofie in het boek. En dat alles in een klip-en-klare schrijfstijl vol humor en zelfspot. Ook wordt de tijdgeest waarin we leven regelmatig op de hak genomen.
Humor en schrijfstijl
Lola is een vrouw met een zeer openminded visie in het leven. Zo is zij getrouwd, heeft kinderen, maar schrijft zonder enige gêne over haar minnaar en een analyticus die ze ook regelmatig ‘ziet’. Daarnaast is ze ook nog eens heimelijk verliefd op een kunstenares uit het dorp en beschrijft dit alles zo volkomen normaal, dat je het van zelf volkomen normaal vindt. Deze laatste zin heb ik expres zo geschreven: de zogenaamde cirkelredenering hanteert ze erg vaak. In het begin is dit wellicht een beetje vreemd, later begint het te wennen en zie je de humor ervan in (omdat het vreemd is…). Snap je?
Het heerlijke buitenleven
Lola geniet van haar leven op het platteland en wil alles goed doen. Zo leert ze veel van haar moeder over tuinieren en van alle dorpsgenoten over het leven in een ander ritme. Algauw leer je vele dorpsbewoners kennen waarvan ze de meesten bij naam noemt maar haar intieme relaties noemt bij hun functie (de man en de minnaar) of hun beroep (de analyticus en de kunstenares).
Het boek duikt regelmatig ‘de diepte’ in qua kennis en informatie over mollen, bijen, de perfecte compost en bijvoorbeeld het verschil tussen een zwerm en een clan. Het zijn leuke wetenswaardigheden die bovendien worden gecombineerd met filosofie. Alles komt langs en zelfs een dystopische toekomst en de dood zijn onderwerpen die uitvoerig worden belicht.
Aanstekelijk positief
Ondanks dat het bij mij even duurde voor ik echt plezier in dit boek kreeg, kan ik nu alleen maar zeggen dat ik het jammer vind dat ik het uit heb. Lola’s vrijgevochten en eerlijke leven komt als zeer verfrissend over. Ze denkt na over alles en bezoekt ook regelmatig haar therapeute in de grote stad. Haar positieve kracht is echter groot genoeg om met problemen om te gaan. En zo vergaat het ook vele dorpsgenoten. Als voorbeeld; haar buurvrouw die van de ene op de andere dag te maken krijgt met een hulpbehoevende echtgenoot. Hij heeft een lelijke val gemaakt en is nu zwaar gehandicapt. Samen zetten ze de schouders eronder en pikken het leven weer op in een sterk aangepaste vorm.
De grote tuin – aanrader
Het boek is een aanrader voor mensen die van het buitenleven houden en vooral voor mensen die van tuinieren of moestuinieren houden. Het boek is echter geen handleiding en is toch bovenal echt een roman in een zeer originele vorm. Er gebeuren geen spannende dingen en er is geen overdreven romantiek of dramatiek. Toch is het boeiend om te lezen en vooral omdat Lola haar eigen leven en die van haar dorpsgenoten en relaties, zo intens en eerlijk beschrijft.