‘Wodka & Ranja’ een strijd tegen drank

11 januari 2021 Lysanne Krouwel

Patat voor de meissies, wodka voor mama. Ondanks dat Ria weet dat drank niet goed is blijft haar liefde voor alcohol aanhouden. Wat voor gevolgen heeft alcoholgebruik van een moeder die ontzettend veel van haar kinderen houdt? Je leest het in het ontroerende en meeslepende verhaal ‘Wodka & Ranja’ van Yvonne Sonke.

Als lezer zie je eerst de kant van moeder Ria die net haar derde kindje heeft gekregen. Helaas zijn er complicaties opgetreden en mag ze hem niet mee naar huis nemen. Thuis heeft ze nog twee jonge meisjes, Jasmijn en Imke. Ria weet dat ze van de drank moet afblijven en voor haar meiden moet zorgen. Ze doet zo haar best, maar de drank blijft haar roepen.

De kant van Jasmijn

Het tweede deel gaat over de kant van Jasmijn, de oudste dochter. Zij zorgt goed voor haar zusje, in de gegeven omstandigheden. Tegelijkertijd probeert ze haar moeder te helpen waar het maar kan. Als Ria bijvoorbeeld ziek is, wat best vaak voorkomt, helpt ze haar naar de bank en geeft een emmer. Jasmijn weet dat ondanks haar moeder vaak ziek is, erg van haar en haar zusje houdt. Ze is dan ook zo blij dat haar moeder haar zesde verjaardag niet is vergeten. Dit is tevens de beste dag van haar leven en laat zien hoe hoog (of beter gezegd laag) de verwachtingen liggen voor dit jonge meisje.

“Ze telt het geld en kijkt me daarna met tranen in haar ogen aan. ‘Dank je wel, Jasmijn. Het is net genoeg voor een zak patat en twee biertjes. Ik ga het gelijk halen.“

En iedereen buitenaf

Mensen om het gezin heen maken zich zorgen. De kinderen douchen niet veel, hebben geen schone kleren en er is bijna nooit genoeg eten. Vaak eten ze patat en koekjes, meer is er niet in huis. Hoelang kan een situatie als deze doorgaan? Blijft de moeder, die zoveel van haar meiden houdt, altijd voor de drank kiezen of kan ze het opzij zetten en haar volledige aandacht aan de meiden geven?

Goed geschreven verhaal

‘Wodka & Ranja’ is een ontroerend en meeslepend verhaal. Het is een belangrijk verhaal dat verteld moet worden. Ondanks dat een moeder zoveel van haar kinderen houdt, heeft de alcoholverslaving haar in haar macht. De twee kanten van moeder Ria en dochter Jasmijn worden goed beschreven en je waant je in een huis waar drank net zo belangrijk is als kinderen of toch iets meer… Je voelt de onmacht en hoopt zo dat het goed komt. De roman is geïnspireerd op flarden van herinneringen (grotendeels fictie) en Sonke heeft hiermee een goed en sterk verhaal neergezet met een heel passend einde.

Goed om te weten: De helft van de royalty’s voor ‘Wodka & Ranja’ gaan naar ‘Het vergeten kind’.