Charles Leclerc, biografie
Geboren worden in Monaco. Spelend op het balkon de auto’s op het circuit beneden zien rijden. Dan kun je toch niet anders dan zelf F1-coureur te willen worden? Charles Leclerc deed het, Adam Hay-Nicholls schreef erover en Edwin Krijgsman vertaalde het boek naar het Nederlands. Zo komt het boek bij mij terecht. Met mijn weinige kennis over de F1 sport ben ik erg benieuwd wat ik uit dit boek ga halen. Let the race begin.
Biografie
Die middag weerstond hij de druk van zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton en boekte een allereerste, klinkende zege. Hij liet vierenveertig ronden lang niet van zich horen via de boordradio, tot hij over de finish ging en zijn team en de 90 miljoen toehorende fans liet weten: ‘Deze is voor Anthoine.’
Tot 2019 had Leclerc nog nooit een overwinning op de Grand Prix kunnen behalen. Maar op deze dag is het eindelijk zover. Op het circuit waar 24 uur eerder Formule 2-talent Anthoine Hubert om het leven kwam wint Charles Leclerc. De kracht om verlies en verdriet van zich af te zetten en zich te concentreren op de race is een terugkerend thema bij Leclerc, zo zal later in het boek blijken. Met zo’n indrukwekkend voorwoord als bovenstaande verwacht ik toch veel van deze biografie.
Adam Hay-Nichols volgt de Formule 1, en Charles Leclerc in het bijzonder, al jaren. Met dit boek krijg je een kijkje in de loopbaan van een uitzonderlijk talent.
Formule 2
Charles Lecerc begon zijn loopbaan als coureur natuurlijk bij de karts. Al snel werd duidelijk dat hij talent had. Zoveel talent dat hij in 2017 de jongste coureur was die zegevierde in de FIA Formule 2. Het daaropvolgende seizoen zou hij racen in de F1.
Wat erg mooi (en verdrietig) is om te lezen is dat Leclercs vader altijd zijn grootste steun is geweest. De racesport is een ontzettend dure sport, en dus kon alleen de beste zoon op hoog niveau blijven racen. Vlak voor het contract om te racen in de Formule 1 getekend kon worden, stierf zijn vader. Hij heeft Leclerc nooit hun doel zien halen.
Technisch en toch persoonlijk
Zoals ik hierboven al benoemde ben ik geen Formule 1 kenner. Ik kijk af en toe met een schuin oog mee als mijn man een race op heeft staan, om daarna weer in mijn boek te duiken. Dit is ook de reden waarom ik een beetje worstelde met de technische kant van dit mooie boek. Hoewel het zeer begrijpelijk is opgeschreven en voor iedereen goed te volgen is, zeggen alle technische zaken over de race mij weinig. Wat Adam Hay-Nicholls heel goed heeft gedaan, is de technische kant afwisselen met een persoonlijk verhaal. En juist die persoonlijke verhalen maakt dit een lekker leesboek. Zelfs als je maar af en toe een race hebt gezien.
Vechter
Wat mij vooral bijblijft na het lezen van ‘Charles Leclerc’ is dat het deze coureur niet gemakkelijk is gemaakt. Van het begin af aan heeft hij gevochten om te komen waar hij wilde zijn. Ondanks verlies, verdriet en tegenslag heeft hij de Formule 1 bereikt. Verschillende keren is hij een race gestart terwijl hij net slecht nieuws heeft moeten verwerken. Geen enkele keer heeft Leclerc de hadndoek in de ring gegooid en het opgegeven. Wie weet wat hij nog kan bereiken binnen deze spannende sport. Aan zijn biografie zal het niet liggen. Misschien komt daar ooit nog een vervolg op.
Previous Post
