Vamps: vers bloed

Voor de stoere jongvolwassenen onder ons die van vampiers houden is er weer een nieuw boek te lezen. Deel 1 van “Vamps”: Vers bloed, is geschreven door Nicole Arend. Denk je eens in: een afgelegen oeroude academie, vrienden en vijanden en last but not least: Vampiers! Welkom op Vamps: de oudste en meest exclusieve vampieracademie ter wereld.

Dhampier

De koude berglucht sloeg als een harde klap in Dillons gezicht. Zijn wangen prikten en zijn ogen traanden. Hij snakte naar adem, kon niet geloven dat hij door de lucht vloog en vloekte hardop. Meteen sneed de wind zijn adem af.

Dillon weet niet wat hij op deze school moet met al die vreemde figuren. Hij lijkt hier helemaal niet bij te passen. Deels is dat ook waar. Zijn vader heeft hem naar een afgelegen eliteschool in de Zwitserse Alpen gestuurd, waar alleen vampiers naartoe mogen. Maar Dillon is geen vampier!

Al snel komt Dillon erachter dat hij toch geen gewone sterveling is. Sterker nog, hij is de meest bijzondere leerling op vamps. Dillon is een dhampier: half mens, half vampier. Dit is een magische combinatie, maar ook levensgevaarlijk.

Concurrentie

De hele zaal viel stil. Dillon had het gevoel alsof hij de gebeurtenissen vanuit de verte bekeek; alsof zijn lichaam er was, maar zijn bewustzijn ergens rondzweefde bij het plafond. Toen klonken er kreten van afgrijzen en verbazing.

Al snel leert Dillon zijn vrienden en vijanden kennen, dat denkt hij tenminste. Zijn bijzondere (en overheerlijke) bloed blijkt veel slechte vampiers aan te trekken. En de belangrijke ouders van de belangrijke leerlingen op vamps zijn het niet eens met zijn plaatsing op school. Dillon weet nooit waar het gevaar vandaan komt. Daarbij weet hij nog steeds niet wat hem zo bijzonder maakt, of zelfs wie zijn moeder eigenlijk is.

Spannend

Angelo stond op en Dillon wierp een snelle blik zijn kant op. Gelukkig zag hij er niet uit alsof hij al Dillons bloed op wilde drinken; het incident leek hem eerder te hebben opgewonden.

‘Vers bloed’ is een heel spannend eerste deel van Vamps. Nicole Arend heeft hiermee een goed begin neergezet van iets wat een mega populaire serie zou kunnen worden. Vamps is een vampiertrilogie, maar tot nu toe is alleen ‘vers bloed’ uitgebracht. Al ben ik zelf niet meteen van de vampiers en magische, mythische wezens, toch vond ik dit wel een leuk boek om te lezen. De spanning wordt goed opgebouwd en er gebeuren regelmatig spannende dingen.

Op naar de volgende

Vampierbloed was als sterke whisky met na-effecten, mensenbloed was meer als kaviaar: gewoonweg heerlijk. Hij begon sneller te drinken, liet het bloed als nectar door zijn keel glijden.

Als ik kritisch mag zijn op dit verhaal, dan vond ik het wel wat voorspelbaar. In elke opdracht kwam Dillon in de problemen, maar was Dillon ook vaak de held van het verhaal. Daar tegenover vond ik het einde weer heel sterk! Ik zou zo een handvol vijanden kunnen noemen die blij zouden zijn met Dillons ondergang, maar hier wist Nicole Arend me echt te verrassen! Ik ben erg benieuwd naar de volgende twee boeken, die ik zeker wil lezen.