‘Parisiennes herken je aan hun benen’
‘Parisiennes herken je aan hun benen’ is een verhalenbundel van Andy Arnts. Het zijn achttien romantische, schattige verhalen die de sfeer van Parijs mooi weergeven.
Wat verwacht je van een titel en cover?
Als je de titel van dit boekje leest, dan verwacht je als lezer een boekje zoals deze de laatste decennnia heel populair waren. We noemen: ‘Altijd een parisienne waar je ook bent’ van Anne Berest en Caroline de Maigret, of ‘La parissienne’ van Ines de la Fressange of ‘Chic’ van Katharina Blansjaar. Niets is echter minder waar, de titel en de cover ‘matchen’ in mijn ogen niet met de inhoud van dit boek.
Ondanks mijn verkeerde verwachtingen heb ik toch genoten van dit boek. Als je van Parijs houdt, dan houd je ook van de intieme verhalen over deze wereldstad.
Parijse sfeerverhalen
Met enige regelmaat ben ik in mijn leven in Parijs geweest. Je pakt de trein vanuit Rotterdam en je stapt uit bij Gare du Nord. Vanaf dat moment ben je midden in (de sfeer) van Parijs. De wereldstad heeft haar eigen geuren, kleuren en uitstraling. Toch zul je als toerist nooit écht Parijs ervaren, tenzij je er langere tijd woont of de verhalen van insiders leest.
Parijs – inside
Andy Arnts, hoofdredacteur van de bekende Frankrijkmagazine ‘En Route en Maison en France’, heeft in dit boek prachtige verhalen geschreven die je het gevoel geven een insider te zijn. De verhalen zijn intiem, verrassend en zoals ik al zei: ‘schattig’. Tegenwoordig noemen we dat vaak ‘klein’ of ‘dichtbij jezelf’. Hiermee wordt bedoeld dat de verhalen niet bombastisch zijn (zoals Parijs zelf wel degelijk is!) of spannend, maar realistisch en uit het dagelijkse leven gegrepen. De verhalen hebben allemaal een leuk plot en een hoog feelgood-gehalte.
Parisiennes herken je aan hun benen
De verhalen beperken zich overigens niet tot de stad Parijs maar enkelen spelen zich ook af op het platteland en omliggende dorpjes. Vooral ‘De strandkoning’ vond ik erg vindingrijk. Het verhaal gaat over een naaktloper, op een privé-strand, die een doorn in het oog is voor buurman die een hotel heeft. Zijn gasten worden vaak afgeleid door deze merkwaardige ‘strandkoning’ met alle gevolgen van dien…
En vooral het eerste verhaal, dat zich afspeelt in Montmartre, over de handel in antieke ansichtkaarten, vond ik heel typerend voor de sfeer van Parijs. De eerstvolgende keer (?) als ik langs de groene winkelbakken en de straatverkopers in Montmatre zal lopen, dan zal ik denken aan dit verhaal. De vraag is dan of ik een échte oude ansichtkaart koop, of dat ik, net als de hoofdrolspeler in dit verhaal, het verschil niet zal zien in authentiek en ‘speciaal gemaakt voor toeristen’. 😛
Cadeautje voor de feestdagen
Voor de Parijs-liefhebber is dit boek een leuke verhalenbundel. Het is géén stijlgids en het gaat niet over de sexy benen van Parisiennes. De cover en de titel kloppen dan wel niet helemaal met de inhoud, maar het boek is zeker de moeite waard.
Previous Post
Next Post
