‘Dorp’ en een ijsvogeltje

‘Dorp’ is een roman, geschreven door Gilles van der Loo en uitgegeven in juni 2021. Het is een prachtig boekje over de teloorgang van een dorp nabij Amsterdam waarin een ijsvogeltje een grote rol speelt.

Het verhaal

Het verhaal vangt aan als Melchior Bastiaanse, een oude weduwnaar, op een regenachtige dag, door zijn moestuin loopt en een jong meisje aantreft. Zij zoekt een ijsvogeltje, dat ze zo even had gezien, maar Melchior weet al snel dat er meer aan de hand is. Hij gaat met het meisje naar zijn blinde buurman om te schuilen voor de regen en haar te ondervragen. Algauw trekt hij er alleen op uit om de moeder te vinden die hij aantreft bij een bushalte. Ze blijkt te zijn mishandeld door haar vriend en mist een paar tanden. Het meisje en de moeder mogen tijdelijk in een schuurtje wonen bij de moestuin.

De kerk en het dorp

Melchior is beheerder van een kerk die hij in functie probeert te houden door er bruiloften en feesten te organiseren. Dit deed hij al lange tijd samen met zijn vrouw, met redelijk succes. Het dorp om de kerk heen is langzaam aan het verdwijnen. Huizen worden opgekocht en groen wordt beton. Ook de bewoners trekken weg. Het dorp is zo goed als uitgestorven maar het handjevol mensen die er nog wonen, houden zich vast aan het verleden en elkaar.

Het meisje en de moeder

Langzaam ontstaat er een vriendschap tussen Melchior, het meisje en de moeder. De moeder, Sunny genaamd, doet erg haar best om de kerk schoon te houden, enkele huizen in het dorp en kookt ‘s avonds voor Melchior. Het meisje, Adda, vermaakt zich met boeken over vogels die zij van de blinde buurman kreeg. Zij zal weer naar school moeten maar Sunny heeft nog geen keuze gemaakt naar welke school ze zal gaan.

Dorp en herinneringen

Door de aanwezigheid van Adda, komen er langzaam steeds meer herinneringen bij Melchior naar boven over een belangrijke gebeurtenis in zijn jeugd. Ook denkt hij veel aan zijn vrouw die onlangs is overleden. Als lezer leer je het leven van Melchior kennen en vooral van het dorp dat langzaam aan het verdwijnen is. Het boek voelt als een ode aan tijden die nooit meer terug komen.

Het ijsvogeltje vertelt

Wat dit boek extra bijzonder maakt is het feit dat een ijsvogeltje, in de ik-vorm, het alwetende perspectief is. De ik-figuur Melchior wordt afgewisseld met die van de ijsvogel. In het begin is dit even wennen voor de lezer en zal je het wellicht niet helemaal begrijpen. Maar al snel vlieg je mee met het razendvlugge, intelligente en zachtaardige ijsvogeltje en zweef je boven het dorp. Het ijsvogeltje vertelt op een prachtige manier over zichzelf en over het leven in het dorp. Én in het bijzonder over Melchior’s jeugd.

Het boekje is hartverwarmend, heerlijk nostalgisch en bij het einde zal menig lezer een traantje wegpinken. Een prachtige en erg originele roman!

Over nostalgie gesproken: