Dag meisje
‘Dag meisje’, bespiegelingen over een bijzonder kort leven, is geschreven door Marit Leeuwenhart. Marit vertelt in veertig losse columns hoe ze omgaat met het verlies van haar dochter. Door trisomie 18 (Edward syndroom) wordt de zwangerschap afgebroken met vijftien weken.
Zwangerschap die niet voldragen kan worden
Marit Leeuwenhart is ontzettend blij als ze voor de tweede keer zwanger mag worden en leeft kort op een roze wolk. Na een zoon, zwanger van een meisje. Het geluk is van korte duur. In ‘Dag meisje’ beschrijft Marit in haar columns het geluk, het slecht nieuws gesprek en haar leven daarna. Ze schrijft op een luchtige manier en toch zorgt ze voor kippenvel en een brok in je keel.
Verdriet en rouw in ‘Dag meisje’
Het blije moment maakt snel plaats voor angst over de diagnose. Vervolgens de keuze moeten maken om te gaan bevallen en wat daarna? Marit bespreekt dit allemaal in ‘Dag meisje’ en laat niets onbeschreven. Door haar columns neemt Marit je mee in haar reis van begin van de zwangerschap tot een paar maanden na haar bevalling. Het leven daarna met een peutertje die ook aandacht nodig heeft. Begrip en onbegrip van de mensen om haar heen. De uitgerekende datum, datum van haar te vroege bevalling. Allemaal momenten die het verdriet versterken. Dag meisje had eigenlijk Hallo meisje moeten heten.
Doelgroep
Marit Leeuwenhart heeft ‘Dag meisje’ in eerste plaats geschreven voor lotgenoten om hen een steuntje in de rug te geven. Ik durf te zeggen dat het een groter publiek raakt, namelijk iedere moeder. De liefde die je hebt voor je (ongeboren) kind is oneindig en hier herken je jezelf in. Het is goed leesbaar door de columns die Marit vanuit haar hart schrijft en zorgt ervoor dat je dit boekje in één adem uitleest.