Meeslepend verhaal over de band tussen zussen
‘Dit kan pijn doen’ van Stephanie Wrobel draait om de band tussen familieleden, meer in het bijzonder tussen zussen. Het boek laat zien dat die band sterk is, maar ook dat die band pijn kan doen. Veel pijn in het geval van de hoofdpersonen. Een meeslepend verhaal, dat mij niet los wilde laten.
Gevallen voor een boek
Afgelopen maandag ging ik naar de ‘nieuwe’ Broese – die al wel een tijd open is. Ik ging geen boek kopen, echt niet. Ik wilde alleen eindelijk eens rondkijken in de boekwinkel waar ik al zoveel verhalen over had gehoord. Ik had ruim de tijd en struinde lekker rond. Dat is toch wel het allerfijnste aan zo’n boekhandel: rondstruinen, boeken oppakken, een paar pagina’s lezen en weer door naar het volgende boeken. Toen pakte ik ‘Dit kan pijn doen’ op. De cover sprak me aan, de flaptekst nog meer. Zei ik al dat ik genoeg tijd had? Voor ik het wist had ik een hoofdstuk gelezen. Las ik er nog een. Besloot ik het boek eerst terug te leggen en dacht ik toen ‘ik wil dit lezen. Nu!’ En zo geschiedde – twee dagen later was het uit.
In deze donkere psychologische roman volgen we vrouwen die op hun eigen manier lijden onder traumatische ervaringen uit hun kindertijd en zoekende zijn hoe daarmee om te gaan. Moet je ervoor wegrennen, leg je je lot in andermans handen – of moet je de directe confrontatie aangaan met je ergste angsten?
Van de achterflap van ‘Dit kan pijn doen.’
Natalies zusje vertrekt naar een retraite-eiland
De zus van Natalie, Kit, besluit na verschillende vergeefse pogingen om in het reine te komen met de dood van hun moeder zes maanden naar Rosewood te gaan. Een retraite-eiland, waar ze geen contact mag hebben met de buitenwereld. Natalie is sceptisch over het plan, maar weet Kit niet van haar plannen af te brengen. Lang hoort ze niets, maar dan ineens krijgt ze een e-mail van iemand van Rosewood, waarin staat dat ze naar het eiland moet komen om Kit te vertellen wat ze heeft gedaan. Natalie schrikt en besluit direct naar het eiland af te reizen.
Welk geheim wil Natalie niet delen met Kit?
Je weet als lezer dus direct dat er inderdaad iets is dat Natalie geheim heeft gehouden voor Kit. Wat dat iets precies is, daar krijg je langzaam maar zeker wel een vermoeden van door de subtiele hints van Wrobel in de hoofdstukken waarin Natalie aan het woord is. In het tweede deel van het verhaal komt ook Kit aan het woord. De tweestrijd die zich in haar hoofd afspeelt – wie kan ik vertrouwen, wie moet ik geloven – is heel knap beschreven.
Een sadistische opvoeding
Naast het verhaal van Natalie en Kit, is er nog een verhaallijn in dit boek. In hoofdstuk 2 wisselt het perspectief al van Natalie naar een op dat moment nog onbekende ik, die met haar zus Jack en Meneer op een boot zit. Meneer dwingt de ik-persoon om 45 minuten te gaan drijven in het water, ook al is het ijskoud. Daar zijn punten mee te verdienen. Je komt er al snel achter dat het halen van die punten van levensbelang is. Haalt de ik-persoon ze niet, dan volgt een straf. En die wil je zeker ontlopen. Wie de ik-persoon is, daar krijg je langzaam maar zeker wel een beeld bij.
Ingenieus plot
De manier waarop Stephanie Wrobel alle verhaallijnen bij elkaar laat komen is heel ingenieus. Ze laat veel hints vallen, maar het duurde lang tot ik dacht ‘ah, zo hangt alles met elkaar samen!’ En zelfs daarna wist ze me nog te verrassen met het einde. ‘Dit kan pijn doen’ verdient wat mij betreft zeker de beschrijving donkere, psychologische roman.
Next Post
