De hertenman – zeven jaar overleven in het wild
‘De Hertenman’ is geschreven door Geoffroy Delorme, een Franse docent, schrijver en natuurfotograaf. Hij beschrijft zijn leven gedurende de zeven jaren die hij doorbrengt in het bos van Bord-Louviers, een natuurgebied in Normandië. Zijn leven staat in teken van het bestuderen van reeën. Maar het blijft echter niet bij bestuderen alleen, want hij bouwt een hechte vriendschap met enkele reeën op.
De hertenman
Gelukkig staat op pagina zeven van het boek in ‘het woord vooraf’ al een uitleg waarom het boek ‘De hertenman’ heet terwijl het toch echt over reeën gaat. In de Nederlandse taal is een ‘hert’ een familienaam voor verschillende hertachtigen, zoals bijvoorbeeld het edelhert, het damhert en het ree. In het Frans is het verschil tussen een hert (cerf) en ree (chevreuil) minder groot en is de oorspronkelijke titel van het boek dan ook: L’homme-chrevreuil (de reeënman). De keuze voor de titel ‘Hertenman’ is puur omdat dit beter klinkt en gemakkelijker leest.
Zeven jaar in het wild
‘De hertenman’ is geen survival-gids. Je vraagt jezelf als lezer regelmatig af hoe hij het toch allemaal doet. Hoe blijft hij warm in de winter, droog in de herfst en hoe komt hij aan zijn eten. Opvallend is hierbij dat dit voor de verandering eens een boek is over een mens die in de wildernis leeft zónder vlees. Hij jaagt niet en maakt geen dieren dood. Geoffroy leeft van planten, noten en af en toe gaat hij naar huis om de batterij van zijn camera op te laden en bij te eten. Hij vertelt veel over details betreffende zijn persoonlijke hygiëne, dieet en praktische zaken maar op een puur informatieve manier. Geoffroy is geen survival-specialist en pretendeert dit ook niet te zijn.
Rondzwerven met de reeën
Opvallend is bijvoorbeeld ook dat Geoffroy kiest om rond te zwerven en korte momenten te slapen. Hij neemt de levensstijl van de reeën over en hij kan hen op deze manier beter volgen en contact leggen. Hij heeft wel plaatsen waar hij hout heeft verzameld of kan schuilen tegen de regen, maar hij kiest voor een nomadenbestaan. Langzaam maar zeker wordt zijn aanwezigheid in het bos geaccepteerd door de bos-bewoners. Ze zien in hem geen kwaad en beginnen hem te vertrouwen.
Zijn eerste vriendschap met een ree ontstaat als een reebok, door hem vernoemd als ‘Spies’, hem benadert en zij samen optrekken. Een ontroerende scène is het moment dat Spies een tukkie doet terwijl hij naast Geoffroy op de grond zit. Hij legt zijn hoofd op zijn beneden en valt in slaap. Geoffroy is overmand door emoties en blijft doodstil zitten zodat hij Spies niet wakker maakt.
Een ree is een bijzonder dier
Geoffroy leert in de zeven jaar dat hij door de bossen zwerft vele reeën kennen waarbij er een paar zijn met wie hij een hechte vriendschap krijgt. Dit alles is mooi en realistisch beschreven en absoluut geen Disney-sprookje. Het hele verhaal is meer informatief dan een ver-romantiseerd beeld over het leven in het wild. Je leert als lezer enorm veel over reeën zoals hun leefgewoontes, hoe een reekalf wordt geboren en opgevoed en hoe een ree in staat is zich aan te passen terwijl zijn leefomgeving alsmaar kleiner wordt en er regelmatig op hen wordt gejaagd.
De jacht
De jacht is beschreven vanuit het perspectief van Geoffroy en de reeën die in pure angst zijn. Ze worden opgejaagd en afgeschoten. Of verwond waarna zij een langzame dood sterven aan hun verwondingen. De combinatie van woede over de jacht en uitputting van zijn lichaam, doet Geoffroy besluiten om terug te keren naar de maatschappij. Zijn keuze om in het bos te sterven tussen de reeën, spreekt hem aan, maar hij weet dat hij meer voor de reeën kan doen als hij de buitenwereld over deze bijzondere dieren gaat informeren.
Het einde of een nieuw begin
Het boek eindigt als Geoffroy een wandelaarster aanspreekt. Zij is de weg terug naar de mensen-maatschappij. Hij vertelt haar namelijk dat hij natuurfotograaf is en ze raken in gesprek over de reeën. Zij stelt hem voor dat hij een tentoonstelling en een lezing organiseert. Dit wordt een groot succes omdat de mensen nieuwsgierig zijn naar de man die zeven jaar in de bossen leefde, samen met de reeën. De wandelaarster is er ook en een tijdje later zal hij haar voorstellen aan de reeën, zijn vrienden, in het bos.
Aanrader?
Het boek is een absolute aanrader als je van de natuur houdt en geen spannend verhaal of een survival-gids verwacht. Je zal na het lezen van dit boek anders kijken naar reeën. Het boek heeft op mij diepe indruk gemaakt. Natuurlijk hield ik al van reeën, alhoewel ik ze alleen vanaf grote afstand kan bewonderen, maar dat maakt niet uit; een ree is een heel mooi en bijzonder dier en ik ben blij dat ze er nog zijn.
Previous Post
