Grappig griezelen met Kevin de vampier
Monsters die bang zijn van mensen en een dorp dat uit angst voor een monster alle vreugde en pret heeft afgeschaft. Deze wonderlijke ingrediënten vormen de basis van een grappig en ook een klein beetje griezelig verhaal over Kevin de vampier die met zijn mensenvriendinnetje Bibi de strijd aangaat met een geheimzinnig monster. Een avontuurlijk, maar vooral ook lekker melig verhaal van Matt Brown dat ons stiekem ook een spiegel voorhoudt.
Kevin de vampier
Kevin de vampier maakt met zijn ouders deel uit van een rondreizend monstercircus. Wanneer ze op een dag verdwaald zijn, besluiten ze van de nood een deugd te maken en strijken ze neer in het mensendorp Beneden-Ellende. Het dorp ligt in de schaduw van een berg waar een griezelig monster woont. De inwoners van het plaatsje leven altijd in vrees voor het beest met de naam Jeweetwel en iets leuks is er in het dorp niet te beleven, want stel je voor dat het monster weer ontwaakt…
Maar wanneer het circus er een voorstelling geeft, is dat het startsein voor een gebeurtenis die alles in het dorp op zijn kop zet. Samen met zijn vriendinnetje Bibi gaat Kevin de strijd aan met het monster en blijkt dat niet alles is wat het lijkt.
Grappig
Hoewel het een boek is dat gaat over monsters en griezels is het door de ruime dosis grappen en grollen een zeer geestig verhaal geworden dat uitermate geschikt is voor jonge kinderen (leeftijd 4 tot 6 jaar). Er zitten heerlijk flauwe passages in:
Maar bij het horen van het woord ‘paniek’ schreeuwde iemand vooraan “PANIEK!” en hij raakte in paniek: hij begon met maaiende armen rond te rennen, knalde tegen een muur en zakte bewusteloos in elkaar.
De humor is door het hele boek terug te vinden, niet alleen in de kolderieke gebeurtenissen, maar ook in de namen van personages en locaties. Zo valt er op elke bladzijde wel iets te grinniken.
Vormgeving
Het verhaal is op zichzelf al de moeite waard, maar ook over de vormgeving valt veel positiefs te zeggen. Allereerst barst het van de mooie illustraties die de sfeer van het verhaal versterken.
De hoofdstukken worden regelmatig afgewisseld met zogenoemde monsterdossiers. Net als in een vriendenboekje komt de lezer in deze aparte kadertekstjes van alles te weten over de verschillende monsters die in het circus werken. Uiteraard weer met de nodige humor en kwinkslagen.
Maar ook de typografie is zeer opvallend. Zo ‘spreken’ de verschillende personages ook in verschillende lettertypes. Tel daarbij op dat er ook een fijne plattegrond op de schutbladen is afgedrukt en er aan het eind ook nog een speciaal Monster ABC is afgedrukt en dan kun je niet anders concluderen dat het een geweldig leuk en afwisselend boek is geworden.
Moraal
Is het dan alleen maar gein en grappen? Nee, zoals het hoort is er ook wel een lesje te halen uit het verhaal. Want monsters en mensen blijken over en weer nogal eens last te hebben van vooroordelen. Zo denken monsters dat mensen eng zijn en kleren maken van hun navelpluis en de mensen hebben het ook niet zo op monsters begrepen. Wanneer Jeweetwel het dorp in puin legt, wijzen ze al gauw beschuldigend naar Kevins familie:
De aderen in de hals van de burgemeester begonnen te kloppen. ‘WEGWEZEN! NU METEEN!’ bulderde hij. ’We moeten jullie soort hier niet.’
Waarop Kevins vader reageert:
We mogen dan monsters zijn, een beetje ánders in uw ogen, maar we hebben wel gevoelens. Wat een pijnlijke, hatelijke opmerking was dat. We zijn zoals we zijn , en u zou ons met respect moeten behandelen.
Samen lezen
‘Kevin de vampier’ is een spannend avontuur met een vleugje magie en met vooral heel veel zaken waarom je kunt lachen. Ideaal om samen te lezen. Maar ook zelf lezen is een goede optie. Het grote lettertype en de korte hoofdstukken maken het makkelijk leesbaar.
Previous Post
Next Post
