Verboden terrein
Een debuutverhaal over de Troubles (Strubbelingen), een strijd tussen katholieken en protestanten, in Noord-Ierland. ‘Verboden terrein’ van Louise Kennedy verkent deze strijd, maar laat ook andere kanten zien: de armoede, een alcoholverslaving, een verboden liefde.
Noord-Ierland: het land waar de minderheid van de katholieken onder de meerderheid van protestanten leven. Burgeroorlog, Bloody Sunday, IRA… een heftige geschiedenis. ‘Verboden terrein’ speelt zich af in 1975 in Belfast. Het verhaal wordt verteld vanuit Cushla’s perspectief, een katholieke lerares die af en toe bardiensten draait in de pub van haar broer.
Alledaagse leven…
Elke dag zijn er bedreigingen, mishandelingen, bommeldingen en geweld. Kinderen van zeven hebben al een heuse woordenschat met betrekking tot dit politieke geweld. Iets dat Cushla (en wij als lezer) heel erg vindt dat dit hoort bij het alledaagse leven. Kennedy gebruikt precies de juiste zinnen om een goed beeld hiervan te krijgen.
Katholiek en protestant
Voor Cushla is dit haar leven: kinderen overdag lesgeven en biertappen in de avond (en daarnaast zorg dragen aan haar alcoholverslaafde moeder). Op een dag stapt er een knappe mensenrechtenadvocaat in de bar en de vonk slaat over. Maar twee problemen: hij is getrouwd én protestant. Ze moet het niet doen, ze weet dit, maar ze kan het niet helpen. Het is een stormachtige affaire die ze niet in de hand heeft, een verboden liefde waar ze naar verlangt.
Debuutverhaal
Kennedy heeft al korte verhalen gepubliceerd in ‘The End of the World Is a Cul de Sac’, dit is haar eerste roman. Ik vind het verhaal over deze troebelende tijden goed weergegeven, de schrijfster heeft een beeldende schrijfstijl: we leven mee met Cushla. Het verhaal over Davy, kindje uit een protestant-katholiek gezin, hier had ik echter wel langer over willen/kunnen lezen. Dit was zo mooi gedaan.
De affaire
De affaire zelf vind ik minder, gelukkig is dit niet het enige waarover ‘Verboden terrein’ gaat. Ik probeer te begrijpen waarom ik dit stuk minder vind… Voor mij is Cushla haar eigen persoon en dit komt niet over als ze de affaire begint. Ze wordt anders maar ik kan niet zeggen waarom. Sowieso had ik het, denk ik, meer gewaardeerd als het ging over de verboden liefde tussen katholiek en protestant zonder dat iemand die getrouwd is. Hoe reageert de wereld daarop? Net zoals de relatie van Davy’s ouders… Zie je, ik had hier gewoon meer over willen lezen.
En even een waarschuwing: er zijn geen aanhalingstekens. Dit maakt het dialoog soms iets minder begrijpelijk.
Nederlandse vertaling door Sandra Boersma
Previous Post
