Wie vermoordde Muggemietje?
Is het een prentenboek? Is het een gedicht? Of misschien toch een detective? ‘De gemene moord op Muggemietje‘ is het eigenlijk allemaal. En meer nog. Het is ook een prachtig vormgegeven visueel verhaal waarin de letters op zoek gaan naar de dader, de dader vals wordt beschuldigd en waarin het boek uit is op wraak. Kortom, een heel originele ‘whodunnit’ van Ted van Lieshout met een verrassende wending.
Het verhaal begint wanneer mug Muggemietje nietsvermoedend de schoolklas binnenvliegt en zoemend op zoek gaat naar bloed. Maar het loopt niet goed met haar af: BAM! Muggemietje wordt geplet tussen bladzijde 8 en 9 van een boek. We zijn dus getuige van een onvervalste moordaanslag. Slachtoffer: een mug, plaats delict: het klaslokaal, wapen: het boek.
Maar wie is de moordenaar? Voor de kinderen is het al snel duidelijk: het boek sloeg zelf zijn kaften dicht. En dus wordt de dader verbannen naar de boekenkast en mag voor straf nooit meer gelezen worden. De letters, die nu dus ook opgesloten zitten, zijn boos en geven Boek de schuld. Nu worden ze nooit meer gelezen! Ze willen Boek straffen, maar komen erachter dat ze iets te snel waren met hun beschuldiging. En dus gaan ze op zoek naar wie het dan wèl gedaan heeft.
Het zijn net mensen….
‘De gemene moord op Muggemietje‘ is een anders dan anders boek. Ted van Lieshout speelt met het de gedachte wat een boek eigenlijk is. Dat is namelijk meer dan alleen maar letters op papier. Boek en letters hebben gevoel, hebben een mening en niets menselijks is hen vreemd. Ze oordelen, straffen, vernielen en krijgen spijt. Maar ook Boek zelf toont menselijke trekken: Het verfrommelt zijn eigen bladzijden, scheurt er pagina’s uit en blijkt ook een duistere kant te hebben.
Grappig, gedurfd en geel
De hele opzet van het boek is gedurfd. Het begint als een gedicht, wordt dan langzaam een detective en is boven alles ook een geestig en grappig verhaal. De humor zit hem ook in de vormgeving. Alle details hebben een doel: het kleurgebruik, de lettergrootte en de bladzijdes van dit knalgele boek zelf. Daardoor kun je het boek gerust een aantal keren opnieuw lezen. Je ontdekt telkens weer iets nieuws.
Haal die mug in huis
Met ‘De gemene moord op Muggemietje‘ heeft Ted van Lieshout weer een bijzonder boek gemaakt waarin zijn passies voor schrijven en vormgeven fraai samenkomen. Net zoals dat al het geval was in het boek Kleuren.
Het is niet voor niets dat Van Lieshout al veel prijzen heeft gewonnen en wat mij betreft sleept dit gele pareltje straks ook een prijs in de wacht! Dus ook al heb je een hekel aan muggen: deze mug moet je echt in huis halen.
Previous Post
Next Post
