(Voor)lezen is goed voor je: Zegieswah

Deze week, van 24 januari tot en met 3 februari, zijn de Nationale Voorleesdagen. Een perfect moment om dit magische, interactieve voorleesboek te bespreken: Zegieswah. Auteur Jeroen Horbach is verhalenverteller en ontdekte bij zijn eigen dochters hoe verhalen hun fantasie bleven prikkelen. Juist tijdens de Nationale Voorleesdagen staan we even speciaal stil bij het belang en het plezier van voorlezen. Het doel van ‘Zegieswah’ is dan ook het (voor)leesplezier van ouder en kind nog groter maken.

Op avontuur

Met het boek ‘Zegieswah’ ga je samen met je kind(eren) en hoofdpersonage Tommy op avontuur. Voor zijn verjaardag krijgt hij een magisch boek cadeau: Zegieswah. Tommy is een beetje teleurgesteld. Waarom krijgt hij zo’n saai, oud boek cadeau? Maar al snel komt hij erachter dat het écht een magisch boek is. Als hij het alfabet zingt tot aan de eerste letter van het woord waar hij iets over wil weten, verschijnt er op wonderbaarlijke wijze informatie en een foto. Maar dat is nog niet alles. Als Tommy de foto aanraakt, verdwijnt hij letterlijk in de foto en eindigt op een andere plek, in een ander tijdperk. De meest spannende avonturen maakt Tommy mee, en de grootste levenslessen neemt hij hieruit mee terug naar huis. Gelukkig is er altijd een mogelijkheid om te ontsnappen als de situatie te spannend wordt. Het enige wat Tommy hoeft te doen is drie keer in zijn vingers te knippen en heel hard ZEGIESWAH! te roepen. En wat is er leuker voor kinderen dan mee mogen doen met het personage in je boek? Eén kleine tip: kan je kind (net als mijn jongste) nog niet in zijn vingers knippen? laat hem/haar klappen. Iets anders, net zo leuk!

Doelgroep

De doelgroep is volgens de auteur kinderen van 6 tot 10 jaar. Dit vind ik wel een lastige kwestie. In elk hoofdstuk wordt aan kinderen gevraagd om het alfabet te zingen. Uiteraard kun je dit boek aangrijpen om je kind het alfabet te leren, maar de meeste 6-jarigen (groep 2) kunnen nog niet alle letters lezen, laat staan het alfabet opnoemen. Daar tegenover vind ik 10-jarigen weer te oud voor de verhaaltjes in dit boek. Deze doelgroep vraagt echt wel wat meer verdieping in hun boeken. Wel denk ik dat ouders/verzorgers zelf het best kunnen bekijken wat hun kind al aankan of interessant vindt. Voor kinderen van 7/8 jaar (en hun ouders natuurlijk) zou dit boek zeker geschikt zijn.

Waarom is voorlezen zo belangrijk?

Wat veel ouders niet weten is dat voorlezen een cruciale rol speelt in de ontwikkeling van kinderen. En zeker niet te vergeten: ook oudere kinderen worden heel graag voorgelezen!
Vanzelfsprekend is voorlezen goed voor de taalontwikkeling van kinderen, maar daar blijft het niet bij. Creativiteit en verbeelding worden geprikkeld tijdens het voorlezen. Kinderen maken in hun hoofd beelden bij de gesproken woorden en kunnen zich prachtig inleven in de voorgelezen verhalen. Wat absoluut onthouden mag worden: voorlezen versterkt de band tussen ouder en kind. Zoals Jeroen Horbach in zijn boek ook zegt: geniet ervan zolang ze het leuk vinden. Ook die tijd gaat helaas voorbij.

De ‘look’ van het boek

Natuurlijk is het verhaal IN het boek belangrijk, maar minstens zo belangrijk is: hoe ziet het boek eruit? Auteurs zijn 9 van de 10 keer (nogal logisch) bezig met het schrijven van de inhoud. De ‘look’ van het boek is meestal een bijzaak. Maar waar kiest een kind, en zijn ouder, een boek op uit? Juist, allereerst op de buitenkant. ‘Zegieswah’ ziet er zeker spannend uit, dat is goed bedacht. Het lijkt op een oud, spannend, mysterieus boek. Als je het boek opent wordt dit gevoel helaas iets minder. Het formaat en lettertype vind ik toch echt wat minder aantrekkelijk. De pagina’s zijn te groot en het lettertype nogal saai. Wel vind ik de eruitspringende woorden in andere lettertypes, grootte en dikte erg leuk gedaan. Hierdoor ga je al meteen anders voorlezen. De vele voorleestips aan het begin van het boek en tussen de regels door zijn wat mij betreft te overdadig en overbodig. De foto’s geven wel weer de oude, mysterieuze stemming die het boek nodig heeft. En als je gaat lezen, vergeet je al die kritische noten weer en verlies je je in het verhaal.