Thomas Tucker: held of niet?

4 november 2021 Noortje de Kok

Er stond een jongen op het dak van de school. Zo begint een spannend kinderboek van Harmen van Straaten. Een avontuurlijk verhaal over Taco en zijn vriendjes die erg onder de indruk zijn van deze stoere nieuwkomer: Thomas Tucker. Maar is Thomas wel die stoere, moedige held die Taco in hem ziet? Een grappig en fantasievol verhaal over (anti)helden.

Het is de zomer van 1969. Alles en iedereen is in de ban van de maanlanding. Als het even kan volgt Taco de lancering van de Apollo 11 op hun zwart-wittelevisie. Tenminste, als er geen storing is. Op school hebben ze een raket gebouwd en in de supermarkt kon je sparen voor speciale munten. Taco heeft er nog maar eentje nodig: die met de afbeelding van zijn grote held Neil Armstrong. Al wekenlang kan Taco aan niets anders dan de aanstaande maanlanding denken. Totdat er op een dag een nieuwe jongen op school komt.

Thomas Tucker was alles wat en wie ik wilde zijn. Zijn zelfbewuste loopje, zijn grijns vol zelfvertrouwen die wilde zegen: schei even uit met die maanlanding, ik ben allang op de maan geweest.

Thomas de held

Al gauw is Taco volledig in de ban van de stoere Thomas.

Ik keek met ontzag naar Thomas, De rust waarmee hij sprak was groots. Zo wilde ik ook zijn. Iemand die voor niets en niemand bang was. Echt een zoon van een belangrijke spion die de missie naar de maan beschermde. Een held.

Maar op een gegeven moment loopt alles anders en komt Taco in de problemen. Hij raakt zijn vrienden kwijt en zelfs de maanlanding kan hem gestolen worden. Alles de schuld van Thomas Tucker. Maar waarom? Als Taco op onderzoek uitgaat, blijkt dat superheld Thomas Tucker ook maar een gewone en onzekere jongen is.

Sorry, zei ik.
Waarvoor? vroeg Thomas.
Omdat ik je tot heel iemand anders had gemaakt.

Avontuurlijk en grappig

Harmen van Straaten schreef een heerlijk spannend avontuur over hoe fantasie een loopje met je kan nemen. Alles tegen de achtergrond van een spannende historische gebeurtenis. Hij stopte bovendien de nodige humor in het verhaal. De scenes rond de tv-uitzendingen zijn erg geestig, net als de scene met de dode vogel in de koelkast. Ook de meeste personages zijn erg grappig of hebben geestige bijnamen. Zo heet de gymleraar vanwege zijn geringe lengte Napoleon en de schoolmeester die op een salamander lijkt Aksolottel.

Boordevol illustraties

Wie ondanks deze mooie karakterbeschrijvingen nog geen beeld heeft hoe zo’n personage eruit ziet, kan zijn hart ophalen aan de vele illustraties die ook van de hand van Harmen van Straaten zijn. Ze maken het verhaal dat toch al lekker wegleest extra levendig.