The School for Good Mothers
Het Engelstalige boek ‘The school of good mothers’ wordt The Handmaid’s Tale voor de Squid Game generatie genoemd. Deze vergelijking is meer dan terecht. The School for Good Mothers is de eerste roman die Jessamine Chan maakte, en wat voor een! Absoluut minder agressief dan the Handmaid’s Tale, maar net zo angstaanjagend. Hoeveel macht kan de regering over zijn inwoners hebben?
Slechte moeder
It’s the first Tuesday in September, the afternoon of her one very bad day, and Frida is trying to stay on the road. On the voice mail, the officer tells her to come tot he station immediately.
Wanneer ben je een slechte moeder? Er gaan geruchten rond dat de kinderbescherming strenger is dan ooit. Speelt je kind alleen in de tuin? Dan ben je een slechter moeder. Ook als je kind uit een speeltoestel valt en zijn arm breekt, ben je een slechte moeder. De slechte moeders moeten zich voor de rechter verantwoorden. En de rechter gaat tegenwoordig heel ver om kinderen te “beschermen”.
Bijzondere school
The mothers disembark. They squint and shiver. They stretch their legs and dab their eyes and blow their noses. More buses pull into the parking lot of a field house. How many mothers will there be?
Als je een slechter moeder bevonden wordt, raak je tijdelijk de voogdij van je kind kwijt. Semi-vrijwillig kun je deelnemen aan een programma voor slechte moeders. Doe je dit niet, dan krijg je je kind niet terug. Doe je wel mee, dan kun je proberen een goede moeder te worden en je kind terug verdienen. De school voor goede moeders hanteert strenge regels en onduidelijke beoordelingen. Moeders worden emotioneel gebroken en weer opgebouwd. De lesmethode doet me het meest denken aan hersenspoelen.
Robotkinderen
´lass, we want to start with a little surprise we prepared for you.”
Ms. Khoury raises her arms. “on the count of three. Ready? One… two… three!”
“Hello, Mommy!” the children shout. “Welcome!”
Natuurlijk moet er geoefend worden met kinderen. Griezelig zijn de echt-lijkende poppen waarmee de school werkt. Iedere moeder krijgt een eigen pop, die lijkt op haar echte kind. Ik vond het fascinerend om te lezen hoe de moeders uiteindelijk van hun poppen gaan houden, al weten ze zeker wel dat het maar geprogrammeerde robots zijn.
Frida
Frida Liu is de hoofdpersonage in “The School for Good Girls”. Ze is uit de ouderlijke macht gezet omdat ze haar dochter een tijdje alleen thuis heeft gelaten. Frida wordt naar de nieuwe school voor moeders gestuurd. De vraag is of ze haar dochter terug kan krijgen.
Jessamine Chan schrijft heel prettig. Het boek leest lekker door en het raakte mij. Na de verbijstering over de gang van zaken bij de kinderbescherming eindigde het boek voor mij emotioneel. Als moeder kan ik me heel goed inleven in de keuzes van Frida. Het boek heeft een open einde, maar dat vind ik hier ook wel bij passen. The School for Good Girls is een pakkend, interessant en heftig boek.
Previous Post
