David laat je verbluft achter

9 juni 2021 Gastrecensies

‘Stukjes van David’ is het debuut van Joris Hoekstra en vertelt het verhaal van de jonge David, een homoseksuele jongen met een complexe opvoeding.

‘Stukjes van David’: verken de wereld

In ‘Stukjes van David’ lijkt er weinig te zijn dat hoofdpersoon David echt raakt. Hij begrijpt veel – van het strenge geloof van zijn moeder, tot de zelfgekozen dood van zijn vader en mannen die hem willen bezitten. Hij oordeelt hier dan ook niet over. Maar wie is David zelf eigenlijk? Waar wordt hij echt gelukkig van, wat wil hij bereiken? In dit boek kom je daar beetje bij beetje achter. Daar moet je soms wat moeite voor doen, maar dat maakt dit verhaal des te interessanter. Heden en verleden wisselen elkaar af. Meestal vertelt David, af en toe afgewisseld door de brieven van zijn overleden vader.

Van David moet je wel houden

Hoekstra begint ‘Stukjes van David’ als volgt:

‘Wie kan er niet van David houden? Zijn licht gebronsde huid. Zijn heldere, bruine ogen. Zijn volle en golvende bruine haar. De blonde haartjes op zijn armen. De manier waarop hij je aankijkt. Indringend, maar niet uitdagend. Geïnteresseerd, maar niet te veel. En zijn lach, oh, zijn lieve, mooie lach.’
Uit ‘Stukjes van David’, pagina 1.

En in het verhaal dat volgt, kun je niet anders dan inderdaad van David te gaan houden. Hij lijkt wat wereldvreemd, althans zo zou ik hem omschrijven. Vreemd is dat niet, als je kijkt naar zijn opvoeding en de mensen waar hij zich mee omringt. Ze lijken allemaal in hun eigen wereld te leven. Of zoals Hoekstra zelf schrijft op de achterflap: ‘De moeder leeft voor God. De vader heeft zijn leven nooit geleid. Núria leidt haar leven online. En de eigenaar leidt een veiligheidsmissie. Maar welk leven leidt David?’

Voor de studie naar de stad

David verlaat het dorp waar hij is opgegroeid om te gaan studeren in de stad. Daar komt hij er al snel achter dat hij op mannen valt. Het is voor hemzelf een bevestiging van wat hij al lang voelde: hij hoorde niet bij de gemeenschap van het dorp. Zijn vader is trots dat David voor zichzelf kiest en zijn moeder reageert gelaten. Beiden zijn niet verbaasd.

Als David uit huis gaat, vervalt zijn vader steeds meer in somberheid en verliezen zijn ouders meer en meer het contact. Davids moeder gaat meer bidden, zijn vader volgt alle adviezen van hulpverleners opvolgt, maar het mag niet baten. Davids vader besluit zelf een einde aan zijn leven te maken. Hij laat een aantal brieven achter, die David meeneemt en met de lezer deelt.

Werken in een espressobar

David gaat werken in een espressobar, waar vooral homoseksuele mannen komen. Met wie hij van de eigenaar niets mag beginnen: geen relaties tussen personeel en klanten. Hoekstra beschrijft de kleurrijke klantenkring op een prachtige manier door de ogen van David. Die langzaam maar zeker wat meer begint te begrijpen van hoe het leven werkt en welke relaties mensen met elkaar kunnen hebben. Hoekstra wil met zijn roman inzicht geven in ‘Een wereld die warm en inclusief kan zijn, maar ook vormen kent van (zelf)haat en destructief gedrag.‘

Levensecht personage

‘Stukjes van David’ is het debuut van Joris Hoekstra en het smaakt naar meer. Hoekstra schuwt de grote thema’s niet: depressie, zelfacceptatie, misbruik. Het boek wordt nergens echt somber, wat vooral te danken is aan de manier waarop David naar de wereld kijkt. Met David heeft Hoekstra een interessant personage geschapen. Iemand waarvan je denkt hij kan zo van de pagina afstappen en in de espressobar bij mij om de hoek staan om voor mij koffie te bereiden. En die ik dan een heleboel vragen zou willen stellen!

Over vragen gesproken, Joris gaat door ons geïnterviewd worden. Houd de site dus in de gaten!