Struikmeisje
‘Struikmeisje’ is een prachtig en lekker vlot lezend boek waarin actuele thema’s als “anders zijn”, diversiteit en ook natuur een belangrijke rol spelen. Tineke Honingh schrijft in een nuchtere stijl over gevoelens en emoties van twee kinderen die ieder op hun eigen manier omgaan met hun “anders zijn”. Maar bovenal is het een boek over een mooie vriendschap.
Struikmeisje en Bas
De twaalfjarige Erie woont met haar zus en moeder in een huisje diep in het bos, vlak naast een vakantiepark. Erie gaat niet meer naar school. De drukte, de klasgenoten, de prikkels en de stress zijn haar teveel. Het liefst gaat ze mensen uit de weg en verstopt ze zich. Mensen zijn ingewikkeld en vinden haar raar. Zeker wanneer ze erachter komen dat ze een “stoornis” heeft. Want dat betekent volgens Erie vooral belemmering, hinder, last en overlast. Van haar therapeute Sylvia heeft ze een brief gekregen met daarin de uitslag over welke stoornis ze precies heeft. Maar Erie stelt het moment om de brief te openen steeds maar weer uit. Want wat heb je eraan om te weten wat er precies mis is? Haar dagen vult ze met het zorgen voor een jonge das en houdt ze zich zoveel mogelijk verborgen voor de mensen die op het vakantiepark wonen.
Op datzelfde vakantiepark verblijft ook Bas, een jongen in een rolstoel die er samen met zijn vader een week doorbrengt. Wanneer hij op een dag Erie ontdekt, die verborgen zit in een struik, is zijn nieuwsgierigheid gewekt. Waarom verstopt dit “Struikmeisje” zich?
Waarom zit je in een struik?
Het voelde als een onmogelijke vraag. Een vraag waar zo’n lang antwoord op was dat ik er minstens een hele week, een film of een boek voor nodig had om hem te beantwoorden. Ik dacht na hoe ik zou beginnen als ik hem antwoord wilde geven. Bij school? Bij de stress? De Zeven? Bij de onderzoeken? Alle therapeuten die ik vóór Sylvia al had gehad? Die allemaal dachten dat ik iets anders had? Of zou ik gewoon met de brief beginnen?
Langzamerhand ontwikkelt zich een mooie vriendschap tussen Bas en Erie en lijkt Struikmeisje steeds opener te worden en over haar “anders zijn” te durven praten. Maar als het ernaar uitziet dat Bas een verborgen agenda heeft, dreigt die broze vriendschap bijna in te storten.
Zware thema’s worden licht beschreven
In dit boek komen best wel stevige thema’s aan de orde. Zo gaat het niet alleen over het anders zijn van Erie, maar ook over de naderende scheiding van de ouders van Bas. Ook de weerslag die een “etiket” over een bepaalde stoornis heeft voor de rest van het gezin komt aan de orde. Want tussen twee autisten (Erie en haar moeder) is het juist Eries zus Billie die zich “anders” en soms ook buitengesloten voelt.
Prettige schrijfstijl
De stijl van Tineke Honingh is nergens sentimenteel of zielig. Afwisselend geschreven door de ogen van Erie en Bas, portretteert ze twee jonge pubers die proberen te dealen met wat er in hun leven gebeurt. Er wordt op een redelijk nuchtere toon gepraat over gevoelens en onzekerheden, waarbij de humor zeker niet geschuwd wordt. Het boek is daardoor erg prettig leesbaar.
Natuur speelt belangrijke rol
Erg mooi zijn ook de parallellen die Honingh trekt met de natuur. Erie voelt zich prettig in het afgelegen bos waar bijna geen mensen komen, liever zou ze een dier zijn. En dan het liefst Greta, de das waar ze voor zorgt. Een nachtdier dat zich schuilhoudt in een burcht. En ook Erie bouwt het liefst een muurtje om zich heen.
Toegankelijk
‘Struikmeisje’ is een fijn boek voor kinderen die graag lezen over gevoelens en thema’s als “anders zijn” en diversiteit. Het leest makkelijk, is niet zwaar op de hand maar bevat ook de nodige humor. Een herkenbaar en toegankelijk boek voor lezers tussen 10 en 12 jaar.
Previous Post
