Sal spaart minuten

Sal spaart minuten, hoe bijzonder is dat? Al snel word je in de roman ‘Sal’ ingewijd in het dagelijks leven van de 103 jarige Sal. Met de zeer beknopte achterflaptekst en de eenvoudige cover, is dit eigenlijk de enige informatie die je hebt als je begint met het lezen van dit boek. En toch spreekt het mij meteen aan. ‘Sal’ is geen roman zoals je vaker hebt gelezen. Wel is het een boek dat ik vaker zou willen lezen!

Sinds hij minuten verzamelde, gingen de jaren heel snel en de minuten heel langzaam.

Sal

Sal is een nogal koppige, oude man die graag op zichzelf is. Elke ochtend staat hij buiten de vogels kruimels te voeren. Niet zoals de meeste mensen dat doen. Sal staat als een standbeeld zo stil te wachten tot de vogels de broodkruimels uit zijn hand pikken. Het enige contact dat hij heeft is met Gennen van de thuiszorg en met zijn bovenburen, die wel of geen Nederlands verstaan en niet met hem praten. Wel speelt de bovenbuurman de hele dag en nacht gitaar en kookt de bovenbuurvrouw de hele dag rijst. Als Gennen voor het eerst bij Sal binnenkomt, wordt haar meteen duidelijk gemaakt dat huishoudelijke hulp hier niet lang blijft. Sal wenst geen band met haar te krijgen. Ze hoeft maar gewaarschuwd te zijn.

Sal spaart minuten

Sal spaart minuten. Dat is bijna de enige informatie waarmee je het boek begint te lezen. En juist dit vind ik zo interessant. Hoe spaar je minuten? En waarom zou je dat doen? Sal heeft daar een goede reden voor. Wat ik wel een beetje jammer vind is dat het sparen van minuten in het begin van het boek een aanwezige factor is, maar de rest van de roman niet aan de orde is. Omdat dit toch de basiskennis is voor lezers, had ik hier graag meer van gelezen. Op het eind komen de minuten wel weer heel kort terug.

Koppige Sal

Waar ik veel plezier in heb gehad tijdens het lezen, zijn de gesprekken die Sal voert. En dan vooral met Gennen. Hun communicatie gaat veelal langs elkaar heen, maar vormt toch een gesprek. Een bijzonder gesprek. Auteur Xander Jongejan heeft dan ook een bijzondere manier van schrijven. Net even anders dan ik gewend ben. Sal spreekt vaak dubbelzinnig, maar geeft aan dit niet dubbelzinnig te bedoelen. Gennen begrijpt hem regelmatig niet. Toch gaat ze wel telkens het gesprek aan met Sal. Wat ik heel mooi vind is dat Sal zich niks aan lijkt te trekken van wat anderen vinden. Hij heeft zijn eigen manieren en zijn eigen waarheid, en als 103 jarige vind ik dat je die ook wel mag hebben.

Wanneer een onbekende man plotseling voor Sals deur staat en beweert een neef te zijn op zoek naar familieverhalen, gaat het mis. Langzaam krijg je een blik in de geschiedenis van Sal, die 80 jaar geleden een keuze heeft gemaakt waar hij nog steeds mee moet leren leven. De sterke, koppige Sal roept ineens ontroering bij me op.

Spreek alleen als u de stilte kunt verbeteren.

Meeslepend verhaal

Ik heb het boek ‘Sal’ met heel veel plezier gelezen. Ik moest even in de schrijfstijl komen maar na een paar bladzijden zat ik er lekker in en vloog ik door het boek. Je gaat van Sal houden, of je daar zin in hebt of niet. Ik heb respect voor Sal gekregen, al maakte hij het zichzelf vaak wel erg moeilijk. Aan het eind heeft Sal me echt ontroerd.

‘Sal’ is een verhaal om in je hart te sluiten en door te vertellen.