Mijmersteen

“Mijmersteen” sprak me aan omdat het boek zich afspeelt in Zweden. Scandinavië blijkt een bron van inspiratie te zijn voor vele grote schrijvers. Nu wist ik niet zo goed wat ik kon verwachten met de ondertitel: Een mysterieuze revolutie op een Zweeds eiland. Zou dit boek van Co Conelis een Scandinavische thriller zijn, een roman over het leven in Zweden of een boek over emancipatie? Uiteindelijk bleek het een mix van deze drie te zijn. Een verrassende mix waarin werkelijkheid en onwerkelijkheid niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.

Een goed begin

Een goed begin is het halve werk. Dit zal Co Conelis wellicht ook gedacht hebben. Ondanks de niet zo pakkende cover van het boek, werd ik nieuwsgierig zodra ik de eerste bladzijdes begon te lezen. Geheel volgens afspraak is het manuscript van dit boek voor publicatie ter goedkeuring voorgelegd aan een comité van negen Zweedse eilandbewoners. De reactie van dit comité staat voor in het boek gedrukt. Deze brief is al zo intrigerend dat ik meteen erg benieuwd werd naar het verhaal. Het mysterieuze deel van dit boek wordt nog eens benadrukt. Dit werkt altijd goed als je lezers aan je verhaal wil binden.

Ismey

Hoofdpersonage Ismey verhuist vanuit Nederland naar een oude pastorie met bijgebouwen op de noordelijke punt van het Zweedse eiland Lönnö. Als beeldend kunstenaar wil zij tot rust komen op het eiland, losbreken van sociale verplichtingen en gebeurtenissen uit het verleden. De Zweedse taal en cultuur is volledig nieuw voor Ismey, maar ze gaat de uitdagingen dapper aan.

Leuk is het om als Scandinavië-liefhebber meer te leren over de gewoontes van Zweden. Je schoenen uitdoen zodra je de voordeur van een buurtgenoot binnenloopt, niet spontaan aankomen maar een afspraak maken voor een bezoek. Een paar dingen waar je zelf niet zo snel aan zou denken als Hollander. Maar Ismey probeert zich in “Mijmersteen” goed aan te passen, gaat naar Zweedse les en probeert (soms tegen haar zin) sociale contacten te leggen. Zonder haar echtgenoot, die nog in Nederland is, gaat het haar verrassend goed af.

Mijmersteen

Al snel vindt Ismey in de buurt van haar huis, aan de zee, een plekje waar ze haar gedachten en gevoelens kan overdenken. Haar mijmersteen noemt ze het. Al snel na de verhuizing komt Ismey in aanraking met een paar vreemde figuren, zoals de plaatselijke dominee en zijn verloofde, die het plaatselijke vrouwenkoor leidt. Vreemd genoeg beginnen de mannen van een aantal koorleden te verdwijnen na een ruzie met hun vrouw. Hun mysterieuze verdwijning wordt het gesprek van de dag op het Zweedse eiland Lönnö. Heeft het koor hier mee te maken, waar vrouwen worden aangemoedigd zich uit te spreken tegen hun man? En waar zijn de mannen gebleven? Ze lijken wel van de aardbodem verdwenen.

Verrassend goed

Ik begon “Mijmersteen” te lezen vanwege de connectie met Zweden. Zoals ik al aangaf vind ik de cover niet zo geweldig bedacht. Samen met de titel en ondertitel, vind ik de cover enigszins vaag en nietszeggend. Tot ongeveer halverwege het boek wist ik nog steeds niet bij welk genre dit boek zou kunnen horen. Maar toch heb ik van bladzijde één af aan met veel plezier gelezen. Co Conelis schrijft met mooi, rijke taal een geloofwaardig mysterieus verhaal.

Sommige woorden doen nogal ouderwets aan, zoals echtvriend in plaats van man, en bestekamer in plaats van wc/toilet. Mogelijk hebben deze woorden zijn voorkeur. Ik vond ze niet prettig lezen. De rijke taal van de auteur doet niet gemaakt maar juist natuurlijk aan, waardoor het boek lekker wegleest. Het einde van het boek is krachtig en voelt aan als een overwinning, hoewel het ook ruimte laat voor eigen interpretatie van de toekomst.

Al met al vind ik “Mijmersteen” een verrassend goed boek, waar naar mijn persoonlijke voorkeuren een paar kleine aanpassingen voor perfectie zouden zorgen.