Onze favoriete jeugdboeken & leeslijsten van school…

18 augustus 2020 Marga van der Vet

Vorige maand schreven we een stukje over de leeslijsten van school en we hopen dat daar dit jaar ein-de-lijk een verandering in komt. Wat kunnen we dan nog meer schrijven over lezen en school? Wat dacht je van onze favoriete jeugdboeken? Wat als deze op de leeslijst hadden gestaan… ?

Onze favoriete jeugdboeken

Sommige boeken hebben diepe indruk op je gemaakt als kind. Deze herinner je nog steeds in detail, of misschien heb je ze wel een paar keer herlezen. Andere boeken kun je je misschien vaag herinneren en ben je al een eeuwigheid naar op zoek. In op zoek naar een boek, geven wij je handige tips over hoe je in je zoektocht kunt slagen. Onderstaand onze herinneringen aan mooie en spannende jeugdboeken.

Marga

Als paardenmeisje verslond ik de boeken van ‘De zwarte Hengst’ van Walter Farley. Als talen-leraren mij had gevraagd om deze boeken in het Engels, Frans of desnoods Russisch te lezen, had ik dat zeker geprobeerd. Als bèta-leraren er wiskundige-vraagstellingen aan hadden gekoppeld, had ik deze met alle plezier uitgewerkt tot in schema’s en grafieken.

Helaas waren mijn favoriete jeugdboeken niet op leeslijsten te vinden.

Een beetje verder terug in de tijd noem ik graag even de Nijntje-serie van Dick Bruna. Maak mij midden in de nacht wakker en zeg het woordje ‘Matroos’. Dan dreun ik zo het hele boekje, over Jan de Zeeman, voor je op van voor naar achter en van links naar rechts. Niet echt geschikt voor de leeslijsten, maar ik blijf de boekjes geniaal vinden.

Mijn leeslijsten zagen er dus heel anders uit….

Noortje

Pinkeltje. Dat was eigenlijk het eerste wat mij te binnen schoot toen ik terugdacht aan welke boeken ik vroeger graag las. In de bieb kon je ze makkelijk herkennen aan hun gele kaften. Dick Laan schreef een hele serie over het kaboutertje Pinkeltje dat altijd veel avonturen beleefde. Toen ik wat ouder werd, verschenen ook Pinkeltje als detective. Die waren voor wat oudere kinderen, en zo groeide de serie met mij mee.

Nu ik op internet naar informatie zoek over Dick Laan en zijn boeken, blijkt dat de eerste titel al in 1939 verscheen en de auteur al overleden was (1973) toen ik aan de reeks begon. Sindsdien hebben er tal van auteurs aan de serie gewerkt, zijn er hertalingen en bewerkingen verschenen en zijn er ook films van gemaakt.

Ik was als kind blijkbaar ook al verzot op historische romans. Genoten heb ik van boeken als Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman, De Kinderkaravaan van An Rutgers van der Loeff en natuurlijk Brief voor de Koning en Geheimen van het wilde woud van Tonke Dragt. Dat laatste boek heb ik onlangs herlezen. Is het een tijdloze klassieker? Of is het na al die jaren toch wat gedateerd? In mijn recensie lees je hoe ik het vond om een jeugdboek opnieuw te lezen.

Yvonne

Wanneer ik denk aan boeken vanuit mijn jeugd, dan is er een serie die ik nagenoeg helemaal gelezen heb: De kameleon! Boek na boek heb ik gelezen. De verhalen zag ik voor mij: de kameleon over de golven heen, de warmte van de smederij voelde ik tijdens het lezen en de boze stem van veldwachter Zwart bezorgde mij bijna nachtmerries… De humor en streken van Gerben hebben mij regelmatig laten lachen!

Elke woensdagmiddag kwam de bibliobus bij ons in het dorp. Ja, de bibliobus. Een heuse vrachtwagen omgebouwd tot mini bibliotheek. Ideaal voor op het platteland. Wekelijks was ik hier te vinden, op zoek naar een nieuw deel van de Kameleon. Helaas waren er zoveel delen, dat ik het overzicht wat kwijt was. Sommige delen heb ik twee keer gelezen, maar ik zal ook zeker een deel gemist hebben.

Dat het Kameleon virus besmettelijk is, wist ik niet. Want wat gebeurde er: mijn zoon heeft ook alle delen van deze fantastische reeks gelezen! Bij hem was ik wat beter bezig: van internet heb ik een lijst gehaald met alle uitgebrachte delen. Menig deel hebben we op verschillende rommelmarkten voor een habbekrats kunnen kopen.

Natasja

Net als Marga was ik vroeger echt een paardenmeisje. Ik verslond dan ook de boeken van Yvonne Bril: de Bianca-serie kent inmiddels 65 delen, waarvan ik een groot deel nog steeds in de kast heb staan. Uit de bibliotheek van de basisschool las ik daarnaast graag de boeken van Wolf de speurhond, van auteur Jan Postma.

De leeslijsten van de middelbare school was voor mij geen succes. Lezen was en is voor mij echt een hobby, en de druk die de leeslijst mij gaf zorgde er voor dat ik het plezier in lezen kwijt leek te raken. Gelukkig sloeg dit weer in positieve zin om toen ik in aanraking kwam met de boeken van Harry Potter. En nog steeds herlees ik deze boeken jaarlijks, in de herfst tijdens een storm, met een hete kop thee bij de houtkachel.

Lysanne

Vorige week was ik even thuis in Nederland en rommelde ik in mijn oude boekenkast. Hoe kan het dat je sommige boeken of zelfs series even vergeet? Dat bedacht ik me toen ik de boeken van de Hotel Rozebottel-serie zag staan. Naast deze serie las ik ook “horror”-boeken van de Kippenvel-serie. Een boek dat me altijd is bijgebleven en de enige waardoor ik niet kon slapen: ‘Het spookt bij de buren’. Natuurlijk las ik niet alleen maar series en Annie M.G. Schmidt-boeken. ‘Kruimeltje’ was ook een favoriet en een van de eerste films die ik in de bioscoop zag. Wauw, van een boek naar een film. Dat was erg bijzonder toen ik zo jong en nog niet zo kritisch over boekverfilmingen was.

Gastrecensente

Ik herinner me dat er in ons dorp één boekwinkel was waar mijn ouders naar toe gingen. Als kind had je daar niet veel te zoeken. Het was ronduit saai. Gelukkig was er een kantoorboekhandel dichterbij met een paar planken waarop kinder- en jeugdboeken stonden. Daar ging je met je zakgeld naar toe voor stripboeken en jeugdboeken. ‘Pitty gaat naar Kostschool’, ‘Kuifje’, ‘Alex’, ‘Boris’, tienertijdschriften en een handjevol meisjesboeken veelal over paarden. Pas veel later kwam de kinderboekwinkel. En dat is iets dat veel jongeren zich niet beseffen; hoe enorm de markt voor kinderboeken is gegroeid. Als kind speelde je buiten en boeken waren iets voor school. Maar met de opkomst van de auto en de ‘stranger danger’ die het park onveilig maakte, verloren kinderen hun buitenleven. De tiener begon steeds meer de wereld te kennen door televisie te kijken en jeugdboeken te lezen.