Karin Hover: gefascineerd door Ierland

Van schrijfster Karin Hover verscheen in 2022 haar tweede boek, Maggie’s strijd. Het verhaal speelt zich voor een groot deel af in Ierland. Waar heeft Karin haar inspiratie vandaan gehaald? En waar gaat haar volgende boek over? Deze en nog veel meer vragen stelde Astrid deze sympathieke Nederlandse schrijfster tijdens een interview.

‘Ik heb een grote belangstelling voor geschiedenis en laat me er ook door inspireren.’

Karin Hover

Wanneer ben je begonnen met schrijven?

Als kind schreef ik al hele schriften vol. Als mijn zussen en ik speelden, bedacht ik hele scenario’s die we konden spelen. Later schreef ik ook hele verhalen, die ik ook opstuurde naar uitgevers. Meestal kreeg ik geen reactie, een enkele keer de standaard reactie dat het verhaal niet in het fonds paste. Van een uitgever kreeg ik een positieve reactie op een specifieke scene, dat deze zo levensecht was. Dat klopte ook! Tijdens de coronapandemie heb ik het schrijven weer echt opgepakt.

‘Maggie’s strijd’ speelt zich voor een groot deel af in Ierland, net als je eerste boek. Waarom juist dat land?

Vroeger las ik al veel boeken die zich afspeelden in Zuid-West Engeland en Ierland. Op de een of andere manier vond ik die verhalen en de sfeer fascinerend. We zijn er ook veel op vakantie geweest. Niet alleen vanwege het mooie landschap, maar ook vanwege de mensen. Ze hebben heel veel gemeenschapszin en ontzettend veel humor. Ik geniet ook van de Ierse muziek. En: de geschiedenis is ontzettend indrukwekkend. Mijn zoon heeft een tijd in Dublin gestudeerd en daar is het verhaal van mijn eerste boek, Shamrocks en regenbogen, ook op gebaseerd.

Je eerste boek is een feelgood, je tweede een historische roman. Wat schrijf je liever?

Lastige vraag! Ik lees zelf heel veel genres, van feelgood tot historische romans tot thrillers. Bij het schrijven gaat dat een beetje hetzelfde. Ik vond het erg leuk om een feelgood te schrijven. Tijdens het wachten op de reactie van mijn redacteur was ik aan het lezen over de Paasopstand in Ierland en ineens begon ik aan een historische roman. Dat vind ik toch ook erg leuk om te doen. Ik zie mezelf trouwens nog niet zo snel een thriller schrijven. Nog een feelgood weet ik ook niet zo goed, het is toch lastiger om me te verplaatsen in een twintiger. Of misschien wordt het een feelgood met een wat oudere hoofdpersoon, dat is weer eens wat anders.

Vind je het leuk om onderzoek te doen?

Ja zeker! En daarin ben ik ook erg grondig in. Bij het onderzoek doen voor ‘Maggie’s strijd’ heb ik allerlei straatnamen opgezocht in Dublin. Maar ik heb bijvoorbeeld ook uitgezocht welk toneelstuk op dat moment speelde in The Abbey Theatre, zodat de details ook echt kloppen. Ik heb een grote belangstelling voor geschiedenis en laat me er ook door inspireren. Tijdens een bezoek aan het museum over de watersnoodramp, kreeg ik ook allerlei ideeën voor verhalen. Wie weet ga ik daar ook mee verder.

Dat klinkt alsof je veel verschillende verhalen in je hoofd hebt om te gaan vertellen. Weet je al wat je volgende boek wordt?

Deel drie in de trilogie over Ierland en dat wordt ook een historische roman. Het wordt een verhaal met twee tijdlijnen: over de dochter van Maggie in 1947 en de kleindochter van Maggie in 1972. Misschien komt er nog wel een vierde verhaal in deze serie. Maar ik zou ook graag nog het verhaal van mijn familie tijdens de Tweede Wereldoorlog willen vertellen. Al zal dit dan een verhaal zijn gebaseerd op de feiten, waarbij ik veel zelf zal aanvullen.

Je begint ‘Maggie’s strijd’ in Den Bosch, waarom juist die stad?

Tijdens een van de schrijfopleidingen die ik heb gevolgd kreeg ik als advies om te schrijven vanuit een situatie die je kent, vanuit een plek die je kent. In mijn eerste boek begon ik in Limburg, Maggie’s strijd start in Den Bosch. Ik ken de stad goed en vind het een mooie en gezellige stad. En ik heb een fascinatie voor mensen die hun eigen pad volgen, die keuzes maken waarmee ze hun eigen toekomst durven te bepalen. Vandaar dat Maggie naar het buitenland gaat. Zo kan ik samen met Maggie haar nieuwe land verkennen.

Heb je nog een leestip voor ons?

Ik heb mijn boeken zelf uitgegeven en daardoor ben ik in contact gekomen met heel veel Nederlandse auteurs. Mijn lijst met nog te lezen boeken op Hebban wordt daardoor steeds langer. Boeken waar ik zelf heel erg van genoten hebben zijn ‘De Camino’ van mijn provinciegenote Anya Niewierra en van Rachel van Charante: ‘Het schuilhuis’ en ‘Het grachtenhuis’. Ook dit zijn prachtige historische romans.