Hebben en Zijn – Dimitri Verhulst
‘Hebben en Zijn’ is geschreven door Dimitri Verhulst en gaat over de dood. Of gaat het juist over het leven? Het is een interessante roman die je visie op de dood zal veranderen.
Heel persoonlijk
De afgelopen dagen heb ik aan meerdere mensen in mijn omgeving de vraag gesteld: “Stel je voor dat je dood bent en je krijgt de kans om je leven weer opnieuw te doen, maar wel EXACT hetzelfde…. Zou je dit dan willen?” Deze vraag werd vaak in eerste instantie beantwoord met een dikke ja, en daarna met een ja maar en tot slot met een nee. En in een enkel geval meteen met een nee.
Jouw leven exact hetzelfde overdoen betekent natuurlijk ook mét alle fouten, mislukkingen, pijn, trauma’s. In mijn geval met een zwaar auto-ongeluk, verlies van dierbaren, en een hartoperatie met langdurige revalidatie. Dingen die je niet graag zou willen herhalen. En zo zal iedereen zijn pijnlijke ‘zaken’ hebben want niemand komt zonder kleerscheuren door het leven.
Los daarvan onderga je als persoon een ontwikkeling en heeft een tweede keer hetzelfde leven leiden, weinig toe te voegen als er geen mogelijkheid is het béter of ànders te doen. De vraag zal hoe dan ook door iedereen anders worden beantwoord, maar zet je wel aan het denken.
Hebben en Zijn
Het verhaal van de Belgische schrijver Dimitri Verhulst heeft deze vraag als centrale thema voor zijn wonderlijke boek. Het is een originele, filosofische kijk op de eindigheid, het leven en de dood.
Op een dag (de tijd speelt geen rol in dit verhaal) gaat Malodot dood. Samen met zijn vrouw verongelukt hij op de snelweg. Malodot komt aan in een kliniek, een soort tussenwereld, waar hij eerst moet afkicken van het leven alvorens hij de eeuwige rust zal vinden.
Kliniek – tussenwereld
Hij heeft ook de keuze om terug te gaan naar het leven maar zal zijn eigen leven dan EXACT hetzelfde herbeleven, met ook dit fatale auto-ongeluk als eindpunt en al zijn slechte en goede tijden. In de kliniek zijn duizenden mensen en je kunt vaak zien waaraan zij zijn overleden. Dit is dan ook een soort raad-spelletjes tussen de aanwezigen.
Iemand met een gegrild gezicht; ongelukje met de barbecue. Iemand met een blauwe nek: geslaagde zelfmoord door middel van ophanging. Een op het oog ongeschonden sportieveling: hartstilstand. etc. etc. Dimitri beschrijft dit vaak op een manier die je doet gruwelen en ook een beetje schamper lachen. Vooral een van zijn nieuwe ‘vrienden’ met een gat in het hoofd, is een beetje hilarisch of wrang. Hij werd op het moment-supreme betrapt door de man van zijn minnares die een kogel door zijn kop schoot.
Therapie en nadenken
Maar goed, Malodot wil op zoek naar zijn vrouw maar niemand weet waar ze is en óf ze er überhaupt is. Misschien heeft ze het auto-ongeluk overleeft en ligt ze alweer in de armen van een ander. De tijd is zoals vermeld, een non-begrip in deze roman.
Spoiler-alert!
Tot zover kan ik over het boek vertellen, alles hierna is een spoiler. Voor diegene die wil, ga ik verder.
Malodot voert vele gesprekken met ‘de Counselor’ die hem naar zichzelf laat kijken en over zijn leven laat nadenken. In het laatste hoofdstuk kun je lezen waarvoor Malodot kiest en het proberen te begrijpen. Zijn laatste opmerking is treffend: “Was ik hier al eerder?” Dat zou dus kunnen want in dit concept/deze dimensie kan de dood ook een oneindige herhaling betekenen van het leven. Komen daar de ‘déja-vu’s’ dan vandaan?, denk je als lezer. Maar vooral denk je voortdurend aan jouw eigen leven, jouw jeugd, de teleurstellingen, de mooie momenten en successen, jouw ontwikkeling en natuurlijk ook jouw omgeving en de samenleving.
En tot slot de laatste vraag waarmee deze blog begint.
Hebben en Zijn is een aanrader?
Ja, zeker. Dit is zo’n boek waar je vaak aan zal denken. En of je het nu hilarisch vind, volkomen onzin of interessant, doet er eigenlijk niet toe. Het is origineel en zet je aan het denken, zoals literatuur ook is bedoeld.
Previous Post
Next Post
