Dwalen door Italië en Nederland met Ilja Leonard Pfeijffer

Gastrecensie van Astrid Habraken, schrijfster van ‘Verdwaald in Tirol’

Blijf je thuis deze zomer en wil je in gedachten wel op reis? Droom je van verre reizen, maar wordt het een vakantie in Nederland? Check dan in bij Grand Hotel Europa en laat je door Ilja meenemen!

Op pad door Venetië, Malta en … Giethoorn

De schrijver heeft zijn intrek genomen in het Grand Hotel Europa, een hotel dat betere tijden heeft gekend. In het hotel wil hij zijn stukgelopen relatie analyseren en de herinneringen aan het papier toe vertrouwen. Het beschrijven van de relatie met Clio is een van de verhaallijnen; Ilja vertelt over de relatie, over de mooie dingen maar ook over wat er allemaal mis ging. Dit deel van het verhaal neemt je als lezer onder andere mee naar Malta, Palmaria en Cinque Terre. De schrijver en zijn vriendin zijn namelijk op zoek naar het laatste schilderij van Caravaggio en dat brengt ze op verschillende plaatsen.

Bijzondere bewoners en personeelsleden

De tweede verhaallijn gaat over de andere gasten en het personeel van Grand Hotel Europa. Het hotel is inmiddels eigendom van een Chinese zakenman, die het wil opknappen en die daar zo zijn eigen ideeën over heeft. Vaak tot afgrijzen van de Major Domus (huismeester) van het hotel. De schrijver observeert, maar raakt langzaam aan meer en meer betrokken bij het personeel. Met piccolo Abdul voert hij tijdens hun rookpauzes lange gesprekken, met name over diens komst naar Europa. Ook de vele gasten, sommige verblijven net als de schrijver lange tijd in het hotel, worden besproken en zorgen voor een bonte stoet aan personages.

Toerisme

De derde verhaallijn is die van een aantal documentairemakers uit Nederland, die de schrijver hebben gevraagd een rol te spelen in hun documentaire over toerisme. Hiervoor interviewt de schrijver twee stellen in Giethoorn, over hun reizen en de rol van toerisme. Ook in de andere twee verhaallijnen speelt het (massa)toerisme een belangrijke rol. De schrijver benoemt de mooie kanten, maar noemt ook veel minpunten. Vooral bezien vanuit Europa, dat overspoeld wordt door toeristen uit de nieuwe werelden. Maar ook bezien vanuit migranten, in de persoon van Abdul.

Mijn kennismaking met Ilja

Tijdens mijn studie Nederlands zag ik Ilja regelmatig lopen. Of lopen … paraderen is een beter woord. Met zijn lengte en zijn lange haren viel hij op, maar buiten dat ik hem vaak zag, had ik geen idee wie hij eigenlijk was. Tot ik hem zag bij de Nacht van de poëzie, in Vredenburg. Het heeft daarna nog lang geduurd voor ik een boek van hem las, simpelweg omdat ik zijn schrijfstijl niet erg toegankelijk vond. In 2019 waren we op vakantie in Genua en moest ik aan Ilja denken. Hij woont niet alleen in de Italiaanse stad, hij schreef er ook een roman over: La Superba. En dankzij mijn e-reader kon ik die direct bestellen en gaan lezen. Waar ik zijn zinnen eerder onbegrijpelijk vond, genoot ik nu met volle teugen van zijn woordkunsten. Daarom wilde ik ook Grand Hotel Europa lezen: het smaakte naar meer.

Lijvig boek

En meer woordkunsten vind je zeker in dit boek. Dat kan ook een drempel zijn: het is een flinke pil. Het lezen heeft mij ook even wat tijd gekost, want hoewel de drie verhaallijnen door het thema toerisme echt samenhangen, merkte ik wel dat ik wel een voorkeur had. En wel voor de verhaallijn over de romance tussen de schrijver en Clio en die over het reilen en zijlen in het hotel. Omdat die bol staan van de kleurrijke personages, die je vaak zo voor je ziet, vind ik dit boek echt een aanrader. Ook al heb ik het met tijden even weggelegd. Dus heb je deze zomer veel tijd, neem dan vooral Grand Hotel Europa mee op reis, of mee naar je balkon. En heb je wat minder tijd, dan raad ik van harte La Suberba aan. Veel dunner en Genua is ook nog wat minder overspoeld door toeristen.

Heb jij nog een zomerse aanrader voor mij?