De dag voordat het geluk kwam

Erri de Luca is een naam die echt niet mag ontbreken in je boekenkast. Uitgeverij HetMoet laat meerdere boeken van deze Napolitaanse schrijver vertalen. Zo heb ik onder andere ‘niet nu, niet hier’ gelezen en ben ik de schrijfstijl van Erri de Luca enorm gaan waarderen. ‘De dag voordat het geluk kwam’ wil ik dan ook graag lezen.

Napolitaanse novelle

De boeken van Erri de Luca zijn nooit groter dan 150 bladzijdes, en worden met recht novelles genoemd. Als je denkt dat je daardoor snel door de dunne boekjes heen bent, heb je het mis. Deze novelles lezen als volwaardige romans. Het Napolitaans schijnt zo bijzonder te zijn dat het met geen taal ter wereld te vergelijken is. Waarschijnlijk komt daar de prachtige, poëtische en diepzinnige schrijfstijl vandaan.

Ik daalde af in een grot. De stad heeft een leegte onder zich, dat is zijn steun. Bij onze massa boven hoort net zo veel schaduw beneden. Die draagt het lichaam van de stad.

Weesjongen

In ‘De dag voordat het geluk kwam’ volg je een weesjongen die opgroeit in het Napels van vlak na de Tweede Wereldoorlog. Deze oorlog komt regelmatig terug door de verhalen van don Gaetano. Hij is de conciërge van het gebouw waarin de weesjongen woont. De wereld van de weesjongen bestaat uit school en de verhalen van de conciërge, die waarschijnlijk het dichtst bij een vader komt voor hem.

Dus daarom wist hij alles van iedereen, daarom had hij een bedroefdheid die klaar was voor het ergste en een halve glimlach om de treurnis weg te doen. Aan de zijkant van zijn ogen openden zich rimpels en daar druppelde melancholie uit.

Scopa

Scopa is een van de twee nationale kaartspellen van Italië. Ook don Gaetano speelt dit spel en probeert het de weesjongen te leren. Wanneer de jongen uiteindelijk het spel onder de knie krijgt, zal hij als een man door het leven gaan en in het leven serieus worden genomen. De jongen begrijpt echter niet wat scopa hiermee te maken heeft. Als lezer hoef je het kaartspel niet te kennen om het belang ervan door te krijgen. Zoals het nawoord van de vertaler al eindigt: “Wie weet kom ik op een dag, wandelend door Napels, ook don Gaetano tegen. En spelen we een potje scopa”.

Ben je blij met onze leesbare, enthousiaste en eerlijk kritische recensies? Wij zijn dankbaar voor jouw support om Boekrecensies Blog op deze manier te continueren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *