Het eeuwige leven – Matt Haig
‘Het eeuwige leven’ is geschreven door de Engelse auteur Matt Haig en vertaald door Monique Ter Berg. Het boek is een vertaling van ‘How to stop time’ dat erg populair in het buitenland is. Ik heb dit boek met veel plezier gelezen maar heb wel mijn bedenkingen qua originaliteit.
Matt Haig
De Engelse auteur en journalist Matt Haig heeft al vele bestsellers geschreven. Zijn boeken zijn fictie én non-fictie voor zowel kinderen als volwassenen. ‘Middernacht bibliotheek’, de vertaling van ‘Midnight Library’ is gelezen en gerecenseerd door Astrid Habraken. Haar enthousiasme over dit boek is erg groot.
Origineel?
Terug naar ‘Het eeuwige leven’, althans het onderwerp. Ik las dit boek met héél veel herkenning en wist ook meteen waaraan. In de jaren tachtig heb ik namelijk het razend populaire boek ‘Alle mensen zijn sterfelijk’ gelezen van Simone de Beauvoir. Mijn man las dit boek ook en eigenlijk iedereen in de familie of directe omgeving. Er werd dan ook veel over gepraat.
Het boek is een klassieker en verandert jouw visie over het leven en de dood. In dit boek lezen we over een man die onsterfelijk is. Hij maakt vele eeuwen mee en verliest zodoende ook de liefde van zijn leven én de moed om ooit nog iemand lief te hebben. Het boek neemt je mee aan de hand door de geschiedenis, vanuit de onsterfelijke man, die het niet alleen alles aanschouwt, maar ook bij bepaalde gebeurtenissen actief betrokken is.
Het einde is heel bijzonder en ook al ben je jaren later heel veel van dit boek vergeten: je zal nooit meer denken: was ik maar onsterfelijk. Dit is namelijk geen zegen maar een vloek. Oftewel: zonder de dood is het leven volkomen zinloos.
Het eeuwige leven
Laat dit boek nu lezen als de moderne versie van ‘Alle mensen zijn sterfelijk’*. Althans dat dacht ik tot halverwege het boek dan ook echt. Maar het boek heeft toch ook een paar elementen die ontbreken in het verhaal van Simone de Beauvoir en het einde is totaal anders. In het verhaal is de man niet alleen, maar zijn er meerderen met zijn ‘aandoening’. Zij verouderen héél langzaam en zullen een leeftijdje van zegge rond de 1000 behalen. Echter tegen kogels en messen zijn zij niet opgewassen.
Tom en vele alter-ego’s
Tom Hazard wordt geboren rond 1599. Hij vlucht met zijn moeder van Frankrijk naar Engeland vanwege de Hugenotenoorlog. Zijn vader is gesneuveld en speelt geen rol in het verhaal. Al gauw komt de moeder van Tom erachter dat het joch niet verouderd. In het dorp is het echter ook al opgevallen en zijn moeder wordt dan ook als heks ter dood veroordeeld. Tom kan vluchten en vlucht sindsdien vele eeuwen, waarbij hij telkens een andere naam aanneemt.
De hoofdstukken over zijn liefde voor Rose en haar zusje Grace zijn erg mooi geschreven. Zij leven een korte tijd gelukkig als gezin waarbij Tom de kost verdient als muzikant en Rose en Grace fruit op de markt verkopen. Als Rose zwanger raakt van Tom komt het leven (voor haar) in een stroomversnelling en Tom besluit te vertrekken. Rose weet inmiddels van zijn ‘aandoening’ en ziet er al vele jaren ouder uit als hij. Hun dochtertje Marian kan de aandoening ook hebben, maar dit zal later pas in het verhaal een rol spelen.
Vele verhaallijnen
Het boek kent vele verhaallijnen door de eeuwen heen. Het ‘Nu’ is de omgeving Londen waar Tom als geschiedenis leraar kampt met ernstige hoofdpijnen en een groeiende sympathie voor een collega, genaamd Camille. Maar Camille weet echter zeker dat ze Tom ergens van kent en dit maakt het verhaal spannend tot het einde.
Aanrader?
Ik ben door het boek heen gevlogen zoals Tom door de eeuwen vliegt. Het leest als een trein, is zeer prettig geschreven en heeft een aangename spanningsboog, alhoewel het toch echt een roman is en geen spannend boek. Bij enkele hoofdstukken zul je wellicht een brok in je keel krijgen.
Het einde vond ik helaas teleurstellend maar dat komt dus door het boek van Simone de Beauvoir. De vergelijking is misschien niet helemaal eerlijk. Er zijn tenslotte zoveel boeken over dit onderwerp geschreven en denk ook eens aan de film ‘The Highlander’. Deze film is gebaseerd op het boek van Simone.
Toch kan ik dit laatste boek nog meer aanraden dan ‘Het eeuwige leven’ van Haig. ‘Alle mensen zijn sterfelijk’ is absoluut hét boek dat memorabel voor jou zal zijn en je kijk op het leven zal veranderen. Mocht je deze kunnen kopen of vinden in een kringloopwinkel, twijfel dan geen moment. Het boek zal alleen maar meer waard worden en is qua inhoud ongeëvenaard.
- = ‘Niemand is onsterfelijk’ is hetzelfde boek als ‘Alle mensen zijn sterfelijk’.
Daarentegen is het boek van Matt Haig gewoon een mooie, lekker leesbare roman. Maar, in mijn ogen, meer ook niet.