I.M.: veel meer dan alleen een liefdesverhaal
Vanaf de eerste pagina zag ik op tegen het einde van ‘I.M.‘ en toch herlas ik het boek.
‘I.M.‘ in een zin samengevat
Voor wie niet bekend is met de roman ‘I.M.‘ van Connie Palmen, in een zin waar het boek over gaat: de Grote Liefde tussen Connie Palmen en Ischa Meijer, die veel te snel eindigt door de voortijdige dood van Ischa op 14 februari 1995; wat ook zijn geboortedag is. Je weet dus vooraf al dat er geen vrolijk einde is. Vanaf de eerste pagina zag ik dan ook op tegen het herlezen van de einde, tegen het meebeleven van dat grote verdriet. Herlezen ja – want ik las I.M. niet veel nadat het uitkwam in 1998. Hoe ik daar bij kwam, met een enorme stapel nog te lezen boeken op mijn nachtkastje en in mijn boekenkast?
TV-serie ‘I.M.‘ vraagt om herlezing van de roman
Ja die serie dus, die na kerst op TV te zien was. En wat kwam die serie bij mij binnen. Niet alleen door de intense liefde en de plotselinge dood van Ischa, maar ook door de gesprekken over schrijven en het ongemak van de man. Wat maakte Ischa het zichzelf moeilijk. Wat had ik hem gegund om langer als wees, los van de ballast van zijn ouders, door te leven. Maar ook door de herkenning van alle plekken in de Verenigde Staten, waar ik inmiddels met mijn eigen man ben geweest.
In de serie draait het naar mijn idee meer om Ischa dan om Connie – terecht, want het is immers een In Memoriam voor hem, dan moet zijn leven ook centraal staan. Ramsey Nasr speelt de rol vol overtuiging. En Wende Snijders is wat meer dienstbaar, wat liever dan ik Connie in mijn hoofd heb gemaakt. Los van de vraag wat is er beter, het boek of de serie, vond ik de serie dus echt enorm indrukwekkend. En ook al ken je het einde, ook hier bleef ik dus hoop houden.
Alleen maar een liefdesverhaal?
Op mijn eigen Instagram-pagina schreef ik na het zien van de serie al dat ik het boek ging herlezen. Ik kreeg onder andere de reactie dat het te veel een liefdesverhaal was, te weinig Connie als krachtige vrouw. Ergens stond mij dat ook bij. Net als dat ze vooral onderweg waren, van de ene reis naar de andere. Maar bij het herlezen van ‘I.M.‘ vielen mij veel andere dingen op. Zoals de gesprekken over het schrijverschap, die me ook in de serie al opvielen. Over hoe Connie werkte aan het schrijven van ‘De Vriendschap‘; het boek dat mijn kennismaking met haar zou zijn. En over hoe ze ook tegen Ischa inging, echt niet alles slikte als zoete koek. Na het herlezen kan ik zeggen dat ‘I.M.‘ veel meer is dan alleen een liefdesverhaal.
Kwetsbaar durven zijn
En wat vind ik het ontzettend knap van Connie Palmen dat ze zo’n boek heeft durven schrijven, zo eerlijk en zo enorm kwetsbaar. Daar heb ik nooit zo bij stilgestaan eerder. Nu des te meer, na het zien van de serie, interviews met haar en misschien ook wel na het schrijven van mijn eigen boek. Ik denk dan ook dat hier de komende tijd nog veel boeken van La Palmen herlezen gaan worden. Want na het herlezen van ‘I.M.‘ en eerder al De Vrienschap, blijkt er voor mij een diepere laag in beide boeken te zitten. Een die ik nu pas zie, nu ik zelf ook een en ander heb meegemaakt.
Heb jij de serie ook gezien? Of het boek gelezen? En wat vond jij daarvan? Ik ben benieuwd!
Next Post
