Van een burn-out naar een onweerstaanbaar leuk leven

30 december 2020 Gastrecensies

‘Van een burn-out naar een onweerstaanbaar leuk leven‘ is geschreven door Eva Hamming en is een ervaringsverhaal. Mensen zijn verschillend; hoe ze in een burn-out komen en hoe ze er weer uit komen verschilt dus ook.

Herstellen van een burn-out

Eva Hamming is een van de auteurs van dit boek vol ervaringsverhalen. Haar eigen blogs over hoe ze uiteindelijk uit haar burn-out kwam, vormen de basis van ‘Van een burn-out naar een onweerstaanbaar leuk leven‘. Naast haar blogs vind je ook weergaven van gesprekken over verschillende aspecten van burn-outs in dit boek, net als de ervaringen van elf totaal verschillende mensen. Die ieder op hun eigen manier vertellen hoe ze de weg omhoog vonden na een burn-out. De centrale gedachte? Zoek uit wat voor jou werkt om je weg omhoog te vinden, om uit je burn-out te komen. Voor de een zal dat praten zijn, voor de ander de haptonoom en voor weer een ander contact zoeken met de natuur.

Een burn-out als een kadootje?

Verschillende van de auteurs geven aan dat de burn-out een kadootje is geweest. Het heeft hen laten zien wat echt belangrijk is in hun leven. Accepteren dat niet alles kan, dat je soms nee moet zeggen, dat het leven niet alleen draait om werken – allemaal inzichten die zijn ontstaan. En: bij iedereen dus weer op een andere manier. Alle verhalen zijn goed geschreven en hebben een heldere structuur. Dat zorgt ervoor dat dit een prettig boek is om te lezen. De verhalen worden aangevuld door informatie van een huisarts en een psychiater, waarmee het verschijnsel burn-out van allerlei kanten belicht en besproken wordt.

Rust en reflectie

Een zin die bij mij erg binnenkwam is deze, uit het gesprek met Clen Verkleij: ‘Er zijn maar weinig mensen die bewust tijd nemen voor rust en reflectie. Veel mensen leven van het ene scherm naar het andere. Ze komen thuis, zeggen misschien nog even de kinderen gedag, kijken ergens naar, gaan te laat naar bed – en dan begint de volgende dag alweer.’

Net nadat ik dit boek had gelezen, liep ik op het strand en dacht ik hierover na. Ik liep daar alleen, want door de jaren heen heb ik inderdaad geleerd dat ik af en toe tijd voor mezelf nodig hebt. Om te peinzen, mijn hoofd leeg te maken, kortom: om even tot rust en tot mezelf te komen. Momenten waar ik echt van geniet. Als dat is wat je geleerd hebt na een burn-out, als je dat daarvoor niet kon, dan kan ik me voorstellen dat het als een kadootje voelt.

Comfortzone

In het boek vind je inzichten waar je zeker ook wat mee kunt als je niet zelf in een burn-out zit, maar je wel zo af en toe denkt ‘is dit het nu, zou ik niet meer zus of zo?’ Een mooi voorbeeld hiervan vond ik het verhaal Bye bye comfortzone, waarin Eva Hamming beschrijft over het abseilen van de Euromast. Iets waar ik direct van denk ‘waarom zou je? Ben je gek geworden?’ Maar waarvan zij het volgende zegt ‘Ik ga bewust buiten mijn comfortzone de laatste tijd. Niet door lukraak enge dingen te doen. Ik kies voor activiteiten die me én supergaaf én doodeng lijken. Ik kies voor dingen die passen bij mijn kernwaarden. […] zolang je dingen doet die bij je kernwaarden en dus bij jou passen, maakt het niet meer uit of iets binnen of buiten je comfortzone valt.’

Een wijze les – een die ongetwijfeld echt zorgt voor een onweerstaanbaar leuk leven.