‘De man die werk vond’ van Herman Brusselmans
‘De man die werk vond‘ is een boek uit 1985 van Herman Brusselmans. Schrijver Brusselmans is wereldberoemd in Vlaanderen als auteur van een indrukwekkend oeuvre. Met ‘Bloed spuwen naar de hematoloog‘ staat de teller inmiddels al op tachtig boeken. Zijn romans zijn steeds gevuld met absurde personages en volstrekt nonsensicale humor.
Dat is ook het geval in zijn roman ‘De man die werk vond‘, het boek waarin hij in 1985 officieel doorbrak. Een werk ook dat nog steeds als pareltje wordt beschouwd binnen de moderne, Nederlandstalige literatuur. Hoogtijd om het boek nog eens te lezen!
Een timide Tinner
Het verhaal gaat over Louis Tinner, een man die werkzaam is in de bibliotheek van Brussel. Tinner wordt voorgesteld als een rare snuiter. Hij is een wat angstig, rokend en teruggetrokken individu die het contact met zijn medemens het liefst uit de weg gaat. Wanneer de bezoekers hem raadplegen over literatuur, overdenkt hij niet alleen de domheid van de cliënten, maar ook de onzinnigheid van zijn werk. Dat leidt niet zelden tot lachwekkende passages.
“Jezus, dacht Louis, het ís een dove. Merkwaardig toeval. Straks noteren. Of toch maar niet. Zo blijf je bezig.”
Onbereikbare dames
Ten midden van zijn eentonige activiteiten droomt hij weg over mooie vrouwen. Vandaar dat Tinner iedere dag uitkijkt naar de komst van het koffiemeisje, die evenwel weinig belangstelling aan hem schenkt. Ook bij andere vrouwen reikt het gesprek nooit verder dan een triviale babbel.
“Het aantal nederlagen… dacht hij, wordt te hoog.”
Opgekropte woede
Met de dag groeit zijn frustratie en Tinner wenst zichzelf in gedachten een ander, wat spannender leven toe. Tijdens een ontmoeting met zijn ex scheldt hij diens nieuwe minnaar plots zonder enige aanleiding de huid vol. Ook in de bibliotheek slaan zijn stoppen door. Een ontslag lijkt onafwendbaar.
“Misschien word ik ooit wel beroemd, en zoals bekend: roem erotiseert.”
‘De man die werk vond’ is een aanrader!
Het boek is een aanrader voor iedere boekenwurm die niet vies is van een vleugje cynische humor. Verder bieden de werkzaamheden van het personage een leerzame weerspiegeling van de toenmalige bureaucratie. Tegelijkertijd is het autobiografische aspect onmiskenbaar. Ook Brusselmans begon zijn carrière in een bibliotheek. En ook Brusselmans werd geplaagd door angstaanvallen. Dat maakt het boek zo hilarisch om lezen. Toch is het met hem allemaal goed gekomen… en misschien met Tinner ook.
Previous Post
Next Post
