Waar het is
‘Waar het is’ zijn beschouwingen van Marcel van Ool, met als subtitel: ‘Aantekeningen bij De Plek’. Het is uitgegeven door Uitgeverij Noordboek.
De Plek – Het innige landschap
Over ‘Het innige landschap’ schreef ik al eerder een recensie. Een heerlijk boek over het persoonlijke plekje op aarde, dat de mens goed doet. Een landje, een bos, weiland, tuin of landgoed. Natuur werkt helend en biedt naast rust ook verbinding met anderen en samenhorigheid.
Het innige landschap
De essay is bijzonder om te lezen en om over na te denken. Niets verandert tegenwoordig sneller dan het landschap, in tegenstelling tot vroeger. Wat doen al deze grootschalige veranderingen van het landschap met de mens? Is er nog wel ruimte om je aan een plek te binden en ‘herinneringen’ te maken?
Tot slot heeft Marcel nog enkele suggesties om de bewoners meer te betrekken bij beslissingen die het landschap aan gaan. Niet alleen de beleidsmakers en natuurbeschermers dus. Verhalen over ‘de plek’ van bewoners zijn net zo goed belangrijk.
Waar het is
‘Waar het is’ gaat vooral specifiek over die ene plek op aarde waar Marcel van Ool een verbinding mee heeft, namelijk ‘Landgoed S.’, dat zich ergens in het noorden van Nederland bevindt.
Hij schrijft hier over met veel rust en oog voor detail. De hoofdstukken gaan per datum. De auteurs beschrijft de natuur, bloemen, vogels, bomen en de weersomstandigheden, waarbij hij duidelijk ook zijn zorgen over de klimaatverandering uitspreekt:
Ondertussen is het stil in de weides van het landgoed S. De oorzaak is vooral het ontbreken van bijen. Dit jaar zijn er ook niet veel vlinders, zelfs de meest algemene soorten zie ik weinig. Het is niet zomaar de junidip, het moment dat er altijd weinig vlinders zijn omdat van sommige soorten de tweede generatie van dat jaar er nog niet is en het ook te vroeg is voor de zomervlinders…
Maar kenners wijzen erop dat de nazomer van vorig jaar verzengend was. Soorten die toen rups waren, vonden net voldoende voedsel en juist die ontbreken nu als vlinder….
Er wacht me nog iets ergs. Het peil van de waterpartijen, normaal stabiel omdat er continue water wordt rondgepompt, is wel met een halve meter gezakt…
Het is de eerste keer dat ik het landgoed somber en verontrust verlaat.
Mooi, poëtisch en informatief
Los van dit soort alinea’s is het boekje fijn om te lezen. Het is alsof je mee geniet met de auteur over en ook een beetje van Landgoed S. gaat houden. Daarnaast schrijft hij ook over andere ‘natuur- auteurs’ (Beatrix Potter, Jane Austin etc.) en onderwerpen zoals een rariteitenkabinet en gevonden schatten.
Het boekje is ‘klein’ (figuurlijk) en dichtbij de mens. Het is totaal pretentieloos en dat zie je ook wel aan de cover. Dit is het enige dat ik jammer vind. ik had graag een mooie foto gezien van het landgoed of een botanische tekening van een insect of vogel. Misschien een idee voor een volgende keer: de teksten uitbreiden met mooie foto’s en tekeningen…
Een leuke aanrader voor mensen die van de natuur houden, boswandelingen, of hun eigen achtertuin.
Dat ik mij die natuurontmoetingen zo goed kan herinneren maakt mijn leven rijker. En ze hebben een bijzondere kracht. In tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten, wijzen die herinneringen ook altijd naar het heden, dat was immers de aard van de ervaring toen. Er is dus geen sprake van gemijmer, van gehang in vroeger. Terwijl ik weet dat er nooit een exacte herhaling van zo ’n ervaring plaatsvindt, zijn de herinneringen een aansporing om naar buiten te gaan.
Previous Post
Next Post
