Vluchthaven: op zoek naar geluk

Als haar niet-mijn-opa overlijdt, reist Hannah af naar zijn geboorteland Indonesië. Niet alleen om zijn as uit te strooien, ook om hem beter te leren kennen.

Indonesië als vluchthaven

In ‘Vluchthaven’ reis je met Hannah mee naar Indonesië. Ze gaat daar heen om de as uit te strooien van de Indonesische man van haar oma; haar opa maar toch ook niet-mijn-opa. Hannah heeft nog een tweede reden: ze wil de stille, mysterieuze man beter leren kennen. Begrijpen waarom hij liever daar was dan in Nederland. Ook al maakte hij in de Jappenkampen in Indonesië de vreselijkste dingen mee. Na een hersenbloeding maakt hij die gebeurtenissen steeds opnieuw mee, maar er over praten kan hij niet.

Herinneringen

Anne van den Dool laat in ‘Vluchthaven’ de belevenissen van Hannah op Indonesië afwisselen met herinneringen aan haar opa en oma. Van langer geleden, maar ook aan zijn begrafenis en de tijd daarna, waarin haar oma zoekt naar nieuwe routines. Daarbij beschrijft ze ook de liefde tussen deze twee mensen, die alle moeilijkheden die er waren overwon. Het is ook het verhaal over rouw, van haar oma die een nieuwe weg moet vinden nu haar man er niet meer is en die niet altijd weet hoe dat te doen.

‘Waarom zie ik nu juist deze liefde, die bij tijd en wijle overduidelijk op springen stond, ook als de waarste liefde die ik ken?’

Uit ‘Vluchthaven’, pagina 157

Onderzoek naar geluk

Hannah vertelt ook over het onderzoek dat ze aan de universiteit doet naar geluk en hoe ze in deze zoektocht naar haar opa daar regelmatig aan denkt. Tijdens het verkennen van Indonesië, ziet Hannah vooral leegheid bij de andere toeristen en zoekt ze naar de echte cultuur van het land. Die lijkt ze manier te kunnen vinden. Ze heeft dan ook moeite te begrijpen wat de charme van Indonesië is.

‘Ik heb ooit gelezen over het New Yorkeffect: hoe mensen die de Amerikaanse stad bezoeken teleurgesteld zijn omdat ze de parken, de avenues, de buildings al kennen uit films en televisieseries die zich eindeloos voor hun ogen hebben herhaald. Datzelfde overkomt mij misschien nu.’

Uit ‘Vluchthaven’, pagina 107

Herkenbaar gevoel

Het ongemak dat Hannah voelt, weet Van den Dool op een prachtige manier te beschrijven. Het is een herkenbaar gevoel, althans dat vind ik. ‘Vluchthaven’ beschrijft niet alleen de zoektocht van Hannah naar haar opa, maar ook naar haar eigen plek in de wereld. Ze stelt daarbij een heleboel vragen aan zichzelf. Die je als lezer vervolgens ook voor jezelf kunt beantwoorden. Of naast je neer kunt leggen natuurlijk… Sommige vragen hebben mij aan het denken gezet. Mocht je dit boek ook gaan lezen, dan ben ik benieuwd of dit voor jou ook zo is.