Trein 91235

Edsko Takens heeft zelf een boekje uitgegeven met de titel ‘Trein 91235’. Het is een verhaal uit eigen belevenissen die overgaat in fictie als spannend avontuur.

Treinen en auto’s

Dat het verhaal over treinen gaat, is vanwege de titel wel duidelijk zijn. Maar ook de liefde voor auto’s wordt benadrukt door een foto op de achterzijde van een Corvette. Hoewel je het tegenwoordig niet meer mag zeggen is dit boek, in mijn ogen, een echt mannenboek. Het is allemaal recht voor zijn raap met weinig versiering, gevoelens en sfeer.

Trein 91235

Het verhaal gaat over een trainmachinist Rolph die betrokken raakt bij een diefstal van een container met nucleaire lading. In het eerste hoofdstuk wordt de tijdsperiode besproken waarin het verhaal zich afspeelt. Dit is een erg leuk hoofdstuk voor mensen die hun jeugd beleefden in de jaren tachtig. ‘De geest van de tijd’ is goed beschreven en geeft een gevoel van nostalgie.

Het was in de tijd dat veel mensen een bijnaam hadden, vrijwel alleen jongeren tweeverdieners ware, computers nog niet zo veel invloed hadden, het Internet in Nederland net een beetje op gang begon te komen en bijna nog niemand een mobieltje had.

Snelle jongens, snel verhaal

Hierna volgt het verhaal in een rap tempo en maakt de lezer van alles mee: diefstal, confrontatie met de politie, vreemde jongens op verlaten terreintjes die bewaakt worden door nogal waakse honden, ontvoeringen, martelingen, deals met foute regimes, bendes, geheime diensten, moord en de uiteindelijk ontknoping betreffende de container met nucleaire lading. Humor ontbreekt zeker ook niet, misschien juist wel door de nuchterheid die overheerst in ieder detail. Het plot van het verhaal is origineel bedacht en de laatste zin past goed bij de tone-of-voice van het verhaal: “Rolph zuchtte diep en verlangde naar een rustige dag zonder gedoe.”

Trein 91235 is te koop via Boekenbestellen.

Aanrader?

Als je van treinen en auto’s houdt en een snelheid van een verhaal dat er niet om liegt, dan is dit zeker een origineel boek. Het leest als een trein. Als je een roman zoekt met meer verdieping en levenswijsheid dan zal dit boek jou niet aanstaan. Het biedt weinig literaire inhoud.

Hoe Edsko aan dit verhaal is gekomen, vroeg ik hem per mail, en kreeg een uitgebreid antwoord dat wel een goede aanvulling is om dit boekje beter te begrijpen.

Edsko aan het woord:

Waarom heb je dit boek geschreven?
Een gedreven en intelligent persoon met veel energie en een sterk eigen willetje die hobby’s heeft en
aparte werkzaamheden doet in z’n jeugd en jonge leven. Als dergelijk ben ik wel vaker omschreven
en het klopt denk ik wel aardig.

In mijn geval gaat het dan om klassieke motoren en later paarden als hobby. Als 16-jarige werken als
figurant in de toen duurste film ooit en veel wereldbekende filmsterren van dichtbij meemaken,
‘foute vrienden’ hebben naast ook geweldige vrienden, de enige varende dienstplichtige zijn bij de
onderzeedienst, bij de NS werken in diverse functies, wat kleine uitvindingen doen en natuurlijk de meer
doorsnee dingen die de meeste mensen wel meemaken.

In 1976 bij ‘Een Brug te ver’

Ik doe veel dingen intens en met gedrevenheid. Als iets me interesseert wil ik het onderste uit de
kan. Hierdoor maakte ik best veel mee: Ging de cilinder van m’n motor kapot, dan ging het motorblok helemaal uit elkaar en werd het motorblok helemaal gereviseerd, al had ik dat nog nooit
gedaan. En na de eerste motor volgden er nog een aantal. Zo kreeg ik veel kennissen in de
motorwereld en kwam op veel plaatsen, feestjes en gebeurtenissen met hen. Doorgaans prachtige
mensen in een stoer jasje.

Avonturen:

In een onderzeeër maakte ik brand onderwater mee en een lichte botsing met vermoedelijk een
Russische kernonderzeeër. Ook het leven aan wal in het buitenland was zonder meer bijzonder.
Bij de NS heb ik veel meegemaakt en gehoord. Mensen die voor de trein wilden springen overnemen
van treinpersoneel en dan mee in gesprek gaan. ’s Nachts iemand binnen krijgen waar je zo tegen de
kiezen aankijkt door een loshangende winkelhaak in z’n wang. Had ook nog een groot onder het
bloed zittend mes tussen zijn broeksriem. Werd een leuk gesprek. Oplossingen bedenken om iemand
op tijd ergens aan de andere kant van de wereld te krijgen. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Het
ging toen nog om de oplossing en niet alleen om de procedure. Gelukkig waren het vooral heel, heel
veel leuke dingen, grappige voorvallen en leuke mensen. De meeste mensen zijn gewoon goed!

Toen ik wat over de helft van mijn leven was en op het werk meer achter de schermen zat dan bij de
actie en verder ook een iets rustiger leven kreeg, realiseerde ik me dat ik best wel een en ander had
meegemaakt en gedaan waar een ander in de verste verte niet van zou dromen. Misschien was dat
ook wel leuk om vast te leggen in een boekvorm, zodat een ander er ook van kan genieten en om de geest van die tijd bewaren. Het leek me leuk om te doen. Ik nam me voor dat te gaan doen als ik oud
en gepensioneerd was. Echt oud ben ik nog niet maar door een gelukje wel vroeg gepensioneerd.

Ik schrijf uitgaande van het tijdsbeeld, van dingen die ik meegemaakt had en dan wat overdrijven en
uit de dikke duim zuigen om het spannender te maken dan het uiteindelijk was. Maar de meeste
dingen die ik beschrijf heb ik zo meegemaakt, al is de locatie dan soms net wat anders en zijn
personen niet herkenbaar, tenzij ze daarvoor toestemming gaven. Wel doen ze dan soms dingen die
ze normaal niet doen, het is fictie.

Trein 91235

Ik had een aantal voorvalletjes die ik als uitgangspunt voor boeken wilde nemen en begon met de
eerste die ‘Trein 91235’ ging heten. Ik ben achter de computer gaan zitten en begon te typen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *