La enfermedad del domingo, Sunday’s Illness

Eens in de zoveel tijd zie ik een film die diepe indruk maakt.  Deze dus. La enfermedad del domingo, uit 2018, in het Engels vertaald; Sunday’s illness. Een echte aanrader!

La enfermedad el domingo op Netflix

De film staat al een tijdje op Netflix en zal er waarschijnlijk binnenkort af  worden gehaald. Een mooie film voor de lange winteravonden en ik kan het niet genoeg zeggen: een absolute aanrader! 

Frankrijk en Spaanstalig

La Enfermedad del domingo speelt zich grotendeels af in een afgelegen huis in Frankrijk, waarschijnlijk in de Pyreneeën. De film is Spaanstalig en wordt geheel gedragen door twee geweldige actrices: Bárbara Lennie en Susi Sánchez.

High society

Bárbara Lennie speelt Anabel, een oudere dame, sophisticated tot in haar tenen en woonachtig in een groot huis waar de film opent met een high society diner.  Susi Sánchez speelt Chaira, een hippie-achtig type die niets geeft om haar uiterlijk, geld en status. Ze doet zich voor als serveerster en weet zo contact te leggen met haar moeder, die onmiddellijk ziet dat zij haar dochter is. De dochter die zij 30 jaar geleden heeft achtergelaten bij haar vader in een huis in de bergen. 

Tien dagen

Chiara komt met een reden en dat is tien dagen met haar moeder doorbrengen, in ruil voor discretie. Ze wil de status van haar moeder niet ruïneren met de harde waarheid.

Tien dagen lang (het tijdsframe is hier niet helemaal duidelijk) brengen de moeder en de dochter met elkaar door in een bouwvallig huisje in de bergen. Er zijn meer stiltes dan gesprekken en het contact verloopt moeizaam. Tot Anabel erachter komt dat Chiara terminaal is en Chiara de ware reden van hun samenzijn in haar oor fluistert. Geschokt gaat ze weg, maar spoedig komt ze terug… 

Sterke vrouwen

In eerste instantie ben je geneigd als kijker om de moeder keihard te veroordelen. Wie laat nu een achtjarig meisje in de steek, om welke redenen dan ook? Anabel komt over als een kille dame die te mooi is in de setting in het huisje in de bergen. En Chaira roept ook weinig respect op.  Ze heeft niet veel van haar leven gemaakt en doet maar wat.

Maar beiden vrouwen blijken echter enorm sterk. Anabel, die in de tien dagen meer liefde aan haar dochter weet te geven dan een gewoon mens misschien wel in zijn hele leven. En Chaira, die realistisch is en haar (terechte) verwijten aan haar moeder allang achter zich heeft gelaten.

Het einde van de film is afschuwelijk, zielig… en mooi.  Houd de tissues maar binnen handbereik.

La enfermedad del domingo is een memorabele film.  De film is erg mooi qua sfeer, beelden, rust en diepgang. De trailer van de film suggereert veel gepraat, dit is echter niet het geval. In de film zijn veel stiltes, en de dingen die niet gezegd worden spelen een belangrijke rol.

Een prachtig verhaal over de liefde tussen een moeder en een dochter, die er één had kunnen zijn van haat en verwijten, maar zo sterk is dat het alles overstijgt.

Heel veel respect voor de actrices, de regisseur en iedereen die aan deze film heeft meegewerkt. De film heeft 7 Awards gewonnen en 12 nominaties gekregen. En dat is terecht !