Peter Verkerk – een motiverende gastblog!

De Nederlandse auteur Peter Verkerk heeft al vele boeken op zijn naam. Boekrecensiesblog mocht kennis maken met de Valadin Serie: De Krijgers van de Rode Gordel. Wat Marga meteen al opviel: zijn verhalen zitten vól avonturen. ‘Hoe komt Peter aan die verhalen en avonturen?’ , dacht zij. En gelukkig zijn hier de antwoorden in een korte, krachtige en motiverende gastblog van Peter Verkerk zelf!

Motivatie

Tja, waarom wordt iemand schrijver? In mijn geval begon het met lezen. Ik las als kind alles wat los en vast zat. Winnetou, Robin Hood, Koning Arthur, die richting. Heerlijk om in weg te dromen. En al gauw begon ik te fantaseren en bedacht ik in mijn hoofd een hele avonturenserie. 

Tijd

Maar druk in het dagelijks leven, heb ik lange tijd niets gedaan met deze avonturen serie. Tot ongeveer 15 jaar geleden alles tegelijk misging. Mijn moeder overleed na een lang ziekbed, een scheiding en een arbeidsconflict op mijn werk. Ik had plotseling tijd en verdriet en besloot de spanningen van me af te schrijven. Dat resulteerde in een sarcastisch en humoristisch boekje over mismanagement bij de overheid: Lijding geven bij de gemeente. Bewust met een lange ij. 

Het begin

Dat resulteerde in veel positieve commentaren, maar ik was druk met een nieuwe baan en de zorg voor mijn kinderen, dus ik had geen tijd om verder te schrijven. Maar vijf jaar geleden was het toch zover: ik kreeg meer tijd en begon aan mijn serie Valadin. Het is veel meer geworden dan avonturenromans. Ik ben ontzettend eigenwijs en kritisch en probeer mensen aan het denken te krijgen over vele maatschappelijke onderwerpen, zoals alcohol, religie, verkiezingen, migratie, ons juridisch systeem et cetera. Avonturenromans met een boodschap dus.  

Doen!

Het is heerlijk om te schrijven. Je eigen wereld te creëren. Ik heb schrijfcursussen gevolgd en kijk heel nauwkeurig hoe beroemde schrijvers als Wilbur Smith en Bernard Cornwell hun verhalen op papier zetten. 

Tips:

Tips voor mensen die ook willen gaan schrijven: maak er tijd voor vrij. Ik bedenk elke avond wat ik de volgende dag ga schrijven. Bedenk wat mijn personages zouden gaan doen in de situaties die ik ze voorschotel. En elke dag gaat om acht uur de wekker en zet ik me een ochtend aan het schrijven. Als ik klaar ben, laat ik het manuscript drie maanden liggen en ga ik het nog een keer helemaal doornemen. Als ik veel verander herhaal ik dat desnoods nog een paar keer. Kijk en leer ook van andere schrijvers. Goede voorbeelden genoeg!

Tenslotte

Ik hoop dat lezers niet alleen genieten van Valadin deel 3, de Krijgers van de Rode Gordel, waarin  vooral de onlogica van ons rechtssysteem aan de orde wordt gesteld, maar dat mijn boek ook stof tot nadenken geeft. 

Veel leesplezier!