Ouderloos, leven zonder vangnet
‘Ouderloos’ is geschreven door Leontine Reitsma en is een autobiografisch verhaal. Het is kort, krachtig en moeilijke onderwerpen worden niet geschuwd. Leontine wil ons haar levenslessen meegeven.
Heel Nederland schrijft
In de Volkskrant las ik een paar weken geleden dat er veel mensen zijn gaan schrijven tijdens de corona-pandemie. Uitgeverijen kunnen de manuscripten nauwelijks aan en sommige hebben zelfs een manuscripten-stop ingevoerd. De meeste schrijvers in spé doen dit om hun leven op een rijtje te krijgen, om een stukje zelfreflectie of om lotgevallen te vertellen over hun problemen, ziekte of helingsproces.
Zo ook Leontine Reitsma (1966) die als reisbegeleidster, yogalerares en pr-medewerker werkte. In haar boek noemt zij zichzelf ‘Soof’ en vertelt zij over haar levenspad dat niet bepaald over rozen gaat. Ze leert met vallen en opstaan weer door te gaan en is nu gelukkig als 55-jarige een evenwichtig en tevreden mens.
Niemand is vrijgesteld van problemen. Wij krijgen er vroeg of laat allemaal mee te maken. Door veerkrachtig te leven ontstaat er ruimte en worden de rimpels van het leven weer gladgestreken.
Achterflap van het boek
Het leven in een notendop
Het zit Leontine, alias Soof, allemaal niet mee. Als jong kind krijgt ze te maken met pesterijen op school vanwege haar rode haar. De schoolleiding doet er niets aan, iets dat je in deze tijd nauwelijks kunt begrijpen. Daarnaast heeft ze een vader die naar een psychiatrische inrichting moet en een moeder die niet zo vriendelijk is. Met haar moeder heeft ze een complexe relatie die later in haar leven uiteindelijk zal leiden tot een totale breuk.
Vervolgens komen in een sneltreinvaart vele problemen langs waar Soof mee te maken krijgt. We noemen: adoratie voor een jeugdvriendin die manisch blijkt te zijn en zichzelf van het leven berooft, héle foute mannen, huidkanker op 25-jarige leeftijd, een man die in haar armen sterft tijdens haar werk als reisbegeleidster, bindings- en verlatingsangst volgens de psycholoog, een miskraam, ernstige postnatale depressie, verlies van baan en de overgang die er flink inhakt. Soof wordt niet gespaard maar weet gelukkig met de nodige veerkracht haar leven telkens weer op de rit te krijgen en houden.
Herkenning?
De meeste lezers zullen wel herkenning vinden in één of meerdere fases van het leven die voorbij komen en niet zonder slag of stoot gaan. Soof geeft geen tips of adviezen.
Dit verhaal is slechts mijn levensverhaal. Ik heb de wijsheid niet in pacht. We maken allemaal dingen mee. Goed en slecht, mooi en lelijk, klein en groot, geweldig en afschuwelijk. Ik weet dat we allemaal een bepaalde weerbaarheid hebben, een veerkracht die ervoor zorgt dat we weer opstaan als we gevallen zijn.
Ouderloos – de schrijfstijl
Leontine schrijft kort en krachtig en heeft geen schrijvers-achtergrond. Misschien is het wel daarom dat de onderwerpen nogal rauw binnenkomen. Er zijn geen tierlantijntjes of verzachtende, mooie, doordachte zinnen die het meer sjeu geven. “Het is zoals het is”. Tussen de hoofdstukken door worden citaten van bekende schrijvers, dichters en bekenden aangehaald. Heel passend bij de tekst. Ik noem graag:
Ook dit gaat voorbij
Eckhart Tolle
De andere kant van het verhaal
In deze tijd, waarin we voornamelijk op Social Media alle glitter en glamour van ons leven laten zien en vooral willen uitstralen hoe mooi, succesvol en interessant we zijn, is dit boek de andere kant van het verhaal. Het toont een normaal mens, zoals jij en ik, die de nodige klappen in het leven krijgt. Soms een beetje te veel van het goede, maar het is nu eenmaal een triest feit dat sommige mensen niets bespaard blijft. Des te bewonderenswaardiger is het als deze persoon toch ‘normaal’ blijft functioneren in onze samenleving. Schrijven is hierbij vaak een helend proces voor de schrijver zelf.
Ik vind dit boek van Leontine Reitsma een waardevol bezit voor haar vrienden, familie, collega’s en kennissen. Voor de buitenstander is het wellicht interessant als er aanknopingspunten te vinden zijn in de onderwerpen die voorbij komen.
Previous Post
Next Post
