Nevelhel – Erik Persoons

Alex Taens voelt zich eenzaam en neerslachtig als hij vanaf zijn werk naar het treinstation loopt. Het treurige weer en de dichte mist weerspiegelen zijn gemoedstoestand. Op het station merkt hij twee mensen op; een jonge vrouw met een koffer, waarschijnlijk op weg naar huis, en een man van zijn leeftijd die leunend tegen een pilaar rustig een sigaret staat te roken. Als de alarmbel gaat, de slagbomen dicht gaan en de grote lichten van de sneltrein opdoemen, draait de man zich om, kijkt hij Alex een seconde aan en rent dan op de trein af. Alex handelt puur instinctmatig en rent de man achterna, werkt hem nog net op tijd tegen de grond en weet zo de zelfmoordpoging te voorkomen.

Alex krijgt van alle kanten te horen dat hij een held is, nu hij de dood van de man heeft weten te voorkomen. Uit nieuwsgierigheid, en ook wel een beetje in de hoop een dankjewel te ontvangen, besluit hij de man de volgende dag in het ziekenhuis op te zoeken. Hier wordt hij opgevangen door dokter Sophie Degryze, een jonge arts die de hulp van Alex graag in wil zetten om de man genaamd Dennis Vantienen aan de praat te krijgen.

Dennis blijkt op de psychiatrische afdeling te liggen en is -tot grote verbazing van Alex- helemaal niet blij met de reddingsactie. Hij verklaart een moordenaar te zijn die het juist verdient om dood te zijn en roept tegen Alex ‘Je had mij en de wereld een gunst verleend als je me had laten sterven!’. Alex is hierdoor dusdanig van slag, dat hij besluit dat hij niets meer met Dennis te maken wil hebben.

Maar als er een mysterieus figuur in een sweater met capuchon op verschillende plaatsen opduikt en de hoofdpersonen de stuipen op het lijf jaagt, brengt dit de redder, de moordenaar en de jonge arts toch iedere keer weer bij elkaar…

Nevelhel is een psychologische thriller met interessante personages en een fijne, vlotte schrijfstijl, waaraan enkel het soms overmatige gebruik van uitroeptekens enige afbreuk doet. De verhaallijn is origineel, spannend en zit van begin tot eind goed in elkaar.

Hoewel de ontknoping van het verhaal niet helemaal onverwacht komt nu in de laatste hoofdstukken langzaam duidelijk wordt wie dit mysterieuze figuur in de sweater is, neemt dit de spanning uit de laatste hoofdstukken zeker niet weg. De korte citaten en teksten die de titel van het boek verklaren, zijn een mooie toevoeging aan het boek.

Het is enkel jammer dat we in mijn ogen de drie hoofdpersonages op persoonlijk vlak toch net te weinig hebben leren kennen. Desondanks is Nevelhel zeker een aanrader voor iedereen die houdt van een goede en vlot weglezende psychologische thriller.


Trackbacks & Pings

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *