‘Mrs. Degas’ van Arthur Japin
‘Mrs. Degas’ is een nieuw boek van Arthur Japin. Voor gastblogster Astrid Habraken reden om direct naar de boekhandel te gaan. Wat vond ze van ‘Mrs. Degas‘?
Een blinde schilder en een onbekende vrouw
Schilder Edgar Degas is blind geworden en heeft, door zijn onvriendelijkheid, vrijwel iedereen van zich afgestoten. Als zijn huis in het 9e arrondissement in Parijs gesloopt wordt, moet hij verhuizen. En: opruimen. Zijn huis is een grote verzameling van papieren, kleding, schetsen, beeldhouwwerken en schilderen. Op een dag belt een onbekende vrouw aan, die zegt ingehuurd te zijn door Paul Durand – Ruel (een kunsthandelaar) om Degas te helpen met opruimen en inventariseren. Dit is een dekmantel, dat weet je als lezer direct, daar komt de vrouw in haar verslagen voor uit. Maar wie de vrouw is, daar kom samen met Degas pas later in het verhaal achter. Al krijg je wel een idee natuurlijk.
Van Parijs naar New Orleans en weer terug
De vrouw schrijft verslagen over haar ontmoetingen met Degas. Tussen de verslagen door zijn de herinneringen van Degas opgenomen aan twee periodes uit zijn leven. De eerste periode begint als hij zijn jonge Amerikaanse nichtje Estelle en haar jonge zoontje ophaalt. Samen met haar moeder en zus is ze gevlucht uit New Orleans, waar de Amerikaanse Burgeroorlog woedt. Haar man is in die oorlog gesneuveld. Degas wordt verliefd, maar houdt afstand van Estelle uit respect voor haar rouw. Zijn broer René kijkt daar anders naar en vertrekt met de dames naar een familiehuis van de familie, terwijl Edgar in Parijs moet blijven voor zijn werk.
De tweede periode begint als Degas naar New Orleans gaat, waar Estelle en René inmiddels al zeven jaar wonen. Estelle is inmiddels blind geworden, iets waar Degas inmiddels ook voor vreest.
Prachtige zinnen, ruimte voor eigen invulling
Het taalgebruik van Japin is zoals altijd geweldig. Ik houd van zijn schrijfstijl, van de prachtige zinnen die hij componeert. Het verhaal biedt ruimte om je fantasie te laten werken, om een eigen invulling te geven. Het zorgt voor een fijne, mysterieuze sfeer door het hele boek heen. Het 9e arrondissement en de stad New Orleans zijn levendig beschreven. Je ziet Degas er lopen – blind door Parijs en als een brombeer door New Orleans.
‘Mrs. Degas’ mag zich meten met ‘De overgave‘
De romans van Japin heb ik vrijwel allemaal gelezen. Niet alle onderwerpen vond ik even geweldig, waardoor sommige boeken mij minder bijbleven. Al zijn ze allemaal meesterlijk geschreven, dat staat buiten kijf. Maar ‘Mrs. Degas’ hoort voor mij bij de beste werken van Arthur Japin. Alleen ‘De overgave’ vind ik nog beter.
Hopelijk gaat dat voor jou ook gelden! Laat vooral je mening achter over ‘Mrs. Degas’, ik ben benieuwd!
Previous Post
Next Post
